Liefste Engel mijn leven is saai sinds jij me hebt verlaten. Niets kan me nog plezieren. Zelfs tekenen lukt niet meer. Als ik het probeer, verschijnen jouw ogen op het papier. Maar het besef dat ze alleen nog op dat witte oppervlak zullen staan, komt veel te hard aan. Soms teken ik een vallende veer, je geschenk. Toen je naar de schaduwen liep, om er voor eeuwig te verdwijnen, werd alles donker. En jouw ooit verblindend witte vleugels kleurden langzaam zwart, als druppels inkt die zich langzaam verspreidden over het onschuldige papier. Een veer viel dwarrelend naar beneden. Toen ik wakker werd vond ik hem in mijn hand, vastgekneld tussen mijn gespannen vingers. Ik bewaar het in het glazen kistje in mijn kamer. Zelfs nu bezorgt het me rillingen van genot, als ik terugdenk aan hoe zacht ze over mijn huid streken. Maar ook angst, want toen de schaduwen je opslokten, je nachtzwarte vleugels op je rug gevouwen, keek je nog één laatste keer om. En ik zag hoe de sterren doofden. Liefs, A.
JE LEEST
Engel
RomanceHij was altijd in mijn dromen. Mijn prins op het witte paard. Mijn Engel (letterlijk). Zijn vleugels doorkliefden de lucht en zijn lippen brachten me naar de hemel. Nu is hij weg. En ik ben verloren. Cover by Ela
