Pov. Ruby
Langaam deed ik mijn ogen open. Drie dagen. Drie dagen geleden zat ik in de bergen. Veel tijd om na te denken heb ik niet, ik moet me omkleden. Ik sta op uit mijn King size bed (dus niet) dat Zooooo comfortabel is (dus niet) en kijk in de spiegel. Bleke huid. Groene ogen en paars/bruin haar. Jup, dat ben ik. Niet opeens iemand anders. Mooi zo. Ik rol met mijn ogen en open mijn kledingkast. Een zwarte croptop.. En een zwarte skinnyjeans. Nee wit. Nee toch zwart. Of liever wit? Ik koos uiteindelijk voor wit en deed mijn haar in een slordige knot. Ugly hair don't care. Ik liep naar de keuken en leunde tegen de koelkast aan. Hm... Wat zal ik maken? Toen schoot het weer in mijn hoofd. "omg omg omg ik heb nog een cupcake liggen!" ik deed de keukenla open en daar stond ie. Perfectie zelf. Ja. Ja ik hou van cupcakes. Wie houd er nou niet van cupcakes? Cupcakes zijn gewoon zo lekker en.. Nee Ruby. Focus. Ik keek naar de klok. Shit. Te laat. Ik pakte de cupcake, schudde mijn vleugels en vloog weg. Het voelde heerlijk. Eindelijk had ik mijn leven op rolletjes. Nou bijna. Ik stopte bij het hotel en stapte binnen. "good morning!" zei ik. "good morning meid" zei mijn vriendin, silver. Ugh, ik moet weer aan de bak" "schat, is dat nou glazuurop je gezicht?" ik veegde mijn wang en ja, er zat roze glazuur op mijn gezicht. Ik glimlachte, haalde het weg en liep naar de zaal. Ik stond net weer het gordijn toen mijn baas binnenkwam. Shit. Hij zei geeneens iets, hij liep naar me toe en gaf me een klap. Ik verstijfde, durfde me niet te bewegen. Hij keek me afkeurend aan toen hij weer weg liep. Ik haalde diep adem, en liep op het podium.
Pov.Matt
"waarom zijn we hier ook al weer?" zei Zoë. "ugh, moet ik het nou weer uitleggen?" zei Brendon. "ja graag" zei Zoë bot. "nou er is dus bewijs dat hoer een of andere fraude word gepleegd, en dat gaan wij nu uitzoeken" ik zuchtte. Fraude. Stelen. Ruby. "gast, je denkt toch niet wéér aan die chick?" "het is drie dagen geleden dat ze vrij is gelaten" "ugh Matt! Je bent toch allang over haar heen!?" Zoë boog naar voren, knipperde met haar wimpers en speelse met haar haar. Ik deed alsof ik het niet zag terwijl ik zei:"ssst. Het begint" het gordijn ging omhoog. Toen hoorde we een klap. Ik trok een wenkbrauw op terwijl ik de anderen aankeek. Ze keken mij met dezelfde blik aan. Toen liewo er een meisje op het podium. Paars bruin haar, groene ogen en een twinkeling van pijn die ik maar al te goed kende. "Ruby"
