Pov.Matt
Ik werd wakker. Verdomme, ze is ontsnapt! Ik probeerde me te bewegen, toen ik het touw om mijn middel zag. "Leuk" mompelde ik zacht. Alle ramen waren open, geen idee waar ze nu is.. "gast" hoorde ik Bredon zacht zeggen. "wat?!" zei ik geërgerd. "niet.bewegen." "Hoezo?" zuchtte ik. "ik ga heus niet dood ofzo" ik probeerde nogmaals het touw te breken,toen ik aan iets trok. Ik keek naar boven en zag een heel stelsel van buizen. Een bal waarvan ik dacht dat het ijzer was, ging door de buizen. Op het eind viel het uit de laatste buis. Recht op een plek waar de zon nooit schijnt.
Pov.Ruby
Rennen. Dat was het enige wat er door me heen ging. Heb je dat soms ook als je eent dat je alles om je heen vergeet? Dat had ik dus. Na een paar minuten, tenminste voor mijn gevoel, stopte ik. Ik hijgde mijn longen zowat uit mijn borstkas. Ik merkte dat ik in een bos zat. Ben ik zover gaan rennen? De afstand tussen het bos en de stad is... Eindeloos. Ik besloot een beetje rond te lopen opzoek naar een dorpje dichtbij. Na eindeloos lopen ruste ik uit bij een boom. Het was inmiddels nacht en ik had honger, dorst en was enorm moe. Vandaag maar niks, ik jaag wel dacht ik bij mezelf. Ik stond op, en vloog in de boom waar ik op uitrustte. Waarom heb ik niet gewoon dat hele stuk gevlogen? O well.. Ik besloot maar naar boven te kijken. duizenden sterren stonden aan de hemel. Wat prachtig... Langzaam maar zeker viel ik toch in slaap..
~de volgende ochtend~
De zon scheen fel in mijn ogen terwijl ik me langzaam uitrekte. Waarom voelt mijn bed zo.. Raar aan? Ik wilde uit mijn bed stappen, waarbij ik uit de boom viel en op mijn kont belande. O ja. Nú weet ik het weer. Ik stond op, vreef over mijn kont en liep het bos door op zoek naar eten. Ik had wel vaker in het wild geleefd, anders was ik allang dood. Uiteindelijk bestond mijn magere ontbijt uit wat water en bessen. Ik hoop naar dat deze bessen niet giftig zijn. Ik eet een van de bessen en besloot dat ik nog zou leven. Nadat ik alles op had, stond ik op en beende verder het bos in..
Op een gegeven moment zie ik een houten huis.een houten huis midden in het bos?.. MISCHIEN ZIJN DAAR CUPCAKES! Als een gek rende ik in het huis in. Ik doorzocht alle lades, kastjes. Letterlijk iedere plek waar iets in kan of op kan. Toen ik in de keuken aankwam, alles checkte en niks vond werd ik een beetje gestrest. "Verdomme, waar zijn die cupcakes!" opeens hoorde ik een stem achter me.
"Die heb ik niet meer, ik heb nog wel suiker brood" voordat ik het wist lag ik op de grond met iemand boven op me. "Help! Er zit iemand op me! En ze is zwaar!" ik voelde een vinger in mijn zij prikken, terwijl te stem zei:"Hij. Ik ben een hij"..
Sorryknorryporrydorry dat ik zolang niet meer heb geschreven, maar het is af! Ik weet niet of het volgende deel sneller komt of niet..
Xx jullie Unicorn verslaafde
