Umut ' u araştırmak istiyordum. Kimdi o nasıl birisiydi ? İsminden başka bir şey bilmiyordum.
Öğlen arasıydı Çise'nin yanındayken ;
" Umut ' un nasıl birisi olduğunu çok merak ediyorum Çise . " dediğimde damlayla birbirlerine bakıp yine sinir sinir gülüyorlardı . En sonunda dayanamayıp ;
" Hadi kalkın bugün bu kendini beğenmiş umut bey kimmiş onu araştırıcaz kızlar. "
Çise ve damla büyük bir şaşkınlıkla bana bakmaya devam ediyordu. Ciddi olduğumu anladıklarında hemen ayağa kalkıp beni takip ettiler . Damla arkadan birşeyler mırıldanmaya başlamıştı .
" Gelmek zorunda değilsin damla."
" Hayal ondan değil ama her sınıfa tek tek bakmak çok saçma ..."
Damla haklıydı .
" Peki planımız da bir değişiklik yapıyoruz . Piano hocalarından birini bulmamız gerekiyor böylece ona umudun hangi sınıfta olduğunu sorabilirim . "
Çise ve damla benim fikrimi onaylarcasına kafa sallayıp öğretmenler odasına doğru yürüdüler ama o öğretmen orada değildi . Tam o sırada arkamda kalın ve tatlı bir ses geliyordu . Evet bu umut'un sesiydi ...
" Hayal benimi arıyorsun . " dediğinde bir an arkamı dönüp ;
" Ne alaka yeşil niye seni ariyim ki " dediğim anda Damla ve Çise anıra anıra güldü . Ne kadar inkar etsemde onu aklımdan çıkartamıyordum. Çise umut' un yanında boşboğazlığı tuttu bize bakıp ;
" Hıhı seni sormaya değil gezmeye gelmiştik " dedi ve anırmasına kaldığı yerden devam etti .
Çok utanmıştım elini yanağıma koyduğunda gözlerim yine istemsiz bir şekilde kapandı . Diğer yanağıma doğru eğilip ;
" Bana bu huzuru nasıl hissettiriyorsun ufaklık biliyorum ama bu duyguya çok alıştım "
Kalbim yerinden çıkacakmış gibi hissediyordum . Kafamı hemen kaldırıp arkamı döndüm . Tam o sırada kolumu tuttu ve kulağıma tekrar eğilip ;
" Benim hayatımı araştırma ufaklık kimse bişey anlatamaz "
Onu araştırdığımdan nasıl haberi olmuştu. Neden onu araştırmamı istemiyordu .
" Araştırmam yeşil " dedim . Kafamı sen öyle san dercesine sallayıp oradan uzaklaştım .
Damla ve Çise beni durdurup;
"Al şu ruju lavabo da sür ve gel!"
Peki dercesine kafamı sallayıp lavaboya gittim birkaç kız dedikodu yapıyorlardı . Umut 'un ismi geçtiğinde tüm dikkatimi verip kızları dinlemeye başladım . Söyledikleri karşısında kanım donmuştu.Kızların anlattıkları ;
" Umut Kara var ya son sınıftan o çocuğu o hâle umut getirmiş duyduğuma göre çok tehlikeli biriymiş kızlar ondan uzak durun. Bir çocuğu sırf alay etti diye laf dalaşına girdiler diye çetesini toplayıp , çocuğu yoğun bakıma kaldırılacak kadar işkence yapıp , ceza almadan 10 dakika içerisinde karakoldan çıkabiliyorsa , üstelik olaydan sonra okulda değişiklik yapıp özel okuldan buraya geliyorsa bunlara rastlantı diyemem kızlar . Bu yuzden sakın asla umutu gördüğünüz anda yolunuzu değiştirin . Okulda yine çetesini kurmaya başlamış ." dedi ve yanında ki arkadaşı ;
" 11. Sınıftan bir kızla piano gösterisine katılacakmış o kızada zarar verebilir neden uyarmıyoruz ki kızı ..."
" Saçmalamayın kızlar umutun neler yapabileceğini unutmayalim ve susun sakın birisine bahsetmeyin bu konu burada unutulacak " dediler ve lavabodan çıktılar .
İnanamıyorum. Umut böyle birisi olamazdı , olmamalıydı .
O yüzündeki masum gülüşü , yeşil gözleri , piano çalarken ki huzuru... Off Umut böyle birisi olamaz dı olmamalıydı o benim yeşilim olmalıydı . Bugün kulağıma söylediği gibi bende öyle hissediyordum .Onun huzuruna alışmıştım ama artık ondan uzaklaşmam gerekiyor ... Nasıl gözlerine bakamadan durabilecektim bilmiyorumdum ama tek bildiğim şey Umut tehlikeliydi ve bana da zarar verebilirdi. Belki de onun yeşil gözlerine bakarken huzuru bulduğum günler bitmiştir dedim ve piano öğretmeninin yanına gittim .
" Hocam ben Umut'la çalışmak istemiyorum başka birisiyle çalışabilirim ama şuan istemiyorum üzgünüm ..."
Dedim ve öğretmenın konuşmasına izin vermeden sınıfa gittim . Derse kendimi veremiyordum saf saf etrafıma bakıyordum. Gözlerim dolmuştu her an ağlayabilirdim. Zil çaldı okul bitmişti ve ben umut' un yanına gidemiycektim . Çantamı toplayıp okulun bahçesine indim . Arkadan birisi bağırıyordu Umut' un sesiydi . Hemen arkamı döndüm kolumu sıkıp bütün okulun duyabileceği şekilde bağırıyordu .
" Sen ne yaptığını sanıyorsun ya kimsin sennn..Benimle çalışmak istemiyormuşsun öyle dendi bana öyle bişey olmayacak benimle birlikte because of you parçasını söyleyeceksin başkası değil sen anlıyor musun beni... " dedi ve elini yanağıma koyup daha çok yaklaştı . Şuan herkes bütün okulun bizi izlediğinden emdim . Diğer elinide yanağıma koydu ve ;
" Sesinin huzuruna alıştım ben ufaklık artık sensiz olmaz . " dedi ve beni öptü .
Umut kara bu kadar karanlık bir hayatı olup sırlarla gizemlerle dolu olan birisi onun huzuru olduğumamı inanıyordu . Umut kara beni öpüyordu ve benden vazgeçemiyceğini söylüyordu.
" Artık benden kaçamazsın ufaklık ... "
