Aydınlığım

❤️1❤️

Yine her zamanki gibi.Kalk ve okula git.Gittiğimde ne oluyor sanki?Aynı yüzler,vıcık vıcık sevgililer...Benim içim kan aglarken,umutsuzlukla kaplıyken herkes gülüyo ve mutlular.Ben hiç mutlu olamadım.Ne zaman mutlu olsam aynı şeyler oluyo.Tam diyorum işte şimdi oldu birkaç saat sonra kötü bir haber.Sizde de böyle oluyomu?

"Hadi artık kızım.Kaç saat oldu hazırlanamadın.Okula mı gidiyosun podyuma mı belli degil."diye bir ses.Tanıştırıyım kendisi yetim hanemizin ablası,annesi,teyzesi kısaca herşeyi.Annem yok benim.Benim annem Gülizar ablam.Biraz dalmışım galiba düşünürken.Hızla oturdugum yataktan kalkıp çantamı kaptıgım gibi merdivenleri hızla inip Güloşumuzun yanına gittim.

"Geldim Gülizar ablam."

"Hadi koş servis seni bekliyor."deyip bir öpücük bıraktı yanagıma.Anne şefkati vardı bu kadında.Öyle sever hepimizi.Başımızı okşar,hasta oldugumuzda o bekler başımızda.Koşar adım servise bindim.Servise ilk adımımı atar atmaz şöför gaza bastı.Ne acelesi var acaba?Neyse beni ilgilendirmez zaten az kalsın düşüyodum.Arkalarda sol köşe boştu.Her sabah oturdugum yer.Hemen yerime kuruldum.

Dışarıyı izlemeyi seviyorum.İnsanların boşuna koşturdukları işler,yalandan gülümsemeler,boş olan kalpler...Bu yüzden yalnızım ya.Bu yüzden arkadaşım yok.Olmasında zaten.Tek tabanca güzel oluyo.İstediğim yere gidebiliyorum.

Bu düşüncelerim arasında okula gelmişiz.Paramı ödeyip servisten indim.Okul kapısında bir grup erkek bana bakıyodu.Her zamanki gibi yine laf atarlar.Bu tiplere yüz vermeyince genellikle böyle oluyor.Her neyse beni ilgilendirmez laf atarlar atarlar susarlar.

Tam yanlarından geçerken kolumda bir baskı hissettim.Kolumu tutan içlerinden bir piç.

"Bırak kolumu."dedim dişlerimi sıka sıka.

"Konuşabilirmiyiz?"dedi ciddi bir tonda.Şaşırdım.Bunların içinde en pisliğide bu.Benimle ciddi ciddi konuşmak istiyor.Çok merak ettim bakalım ne geveleyecek?

"Konuşalım."dedim bende aynı ciddiyetle.Gruptan biraz uzaklaşıp agacın altına gittik.Biraz garip hissettim nedense?

"Ben...aslında...şey diycektim."Oha şuan gerçekten oha.Okulun en piç insanından birisi karşımda kıvranıyo.Kesin fotokopi falan ister.Başka ne olacak?

"Sen ne diycektin?"

"Bak seninle açık konuşucam."gözlerime bakarak konuşursan sevinirim.Bu tiplerden nefret ederim.Bir insanla konuşurken gözlerinin içine bakacaksınki ona hissini yada her neyse onu hissettirebilesin.Her neyse konumuza dönelim.

"Evet dinliyorum."

"Ya bak şimdi.Beni biliyosun."dedi.Resmen bi karın agrısı var.Ya piç dediysemde öyle okulun popüleri değil.Kendi hallerinde bir grup ama bu bildiğimiz piç.

"Seni dinliyorum"dedim bastıra bastıra.Biraz kımıldadı ve biraz daha yaklaştı bana.Kafasını kaldırıp gözlerini dikti gözlerime.Ne şimdi bu lan.

"Su ben sana çok aşığım."dedi.Ben kitlendim.Bu çocuk bana mı aşıkmış?Hadi ordan...Kahkaha atmaya başladım.Birisi bana aşık?Haha...Ben hayatımda kimseyle çıkmadım.Evet çok aşık oldugum birisi oldu ve hala kalbimde bir izi var.Ama bana ilan-ı aşk eden tek erkek.O da kim Ateş.Okulun piçi.Ya bi kere bizim adlarımız bile uyuşmuyo.Neyin kafası bu?

"Ateş sen ne dediğinin farkındamısın?"

"Ben su,sen Ateş.Adlarımız dahi uyuşmazken sen bana aşık mı oldun?Yapma Ateş benim kadar umutsuz bir kıza değil daha cıvıl cıvıl bir kıza aşık ol.Ben sana göre değilim."

"Su ben çok düşündüm.Bunu söyleyeceginide biliyordum.Ama kalbime söz geçiremiyorum.1 seneden fazla oldu.Lütfen izin ver.Seni kendime aşık etmeme izin ver...."Bana öyle bakma ama...Dayanamıyorum bir insan bana böyle bakınca.

"Ateş benden ümidi kes.Senden özür dilerim ama biz diye bişey olmaz."deyip hiç bişey demesini beklemeden gittim ordan.Çünkü kalırsam daha farklı şeyler olabilirdi.Tamam fena çocuk değil ama olmaz.Ateş ve Su.Çok saçma "biz" diye bişey olamaz.İmkansız.

Bana hayvan gibi bakan o gruba aldırmadan hızlı adımlarla okula girdim.Neydi şimdi bu?Hızlıca merdivenleri çıkıp sınıfıma geçtim ve tekli sırama oturdum.Allah'tan aynı sınıfta değiliz.Ben kendi halimde bir kızım bana niye aşık oluyosun?Git sınıfındaki taş gibi kızlara aşık ol.Benim bildiğim bu tip piçler daha çok popüler kızlardan hoşlanır.Ben değilim,güzel desen hiç değilim.Ne bulduysa bende?

Beni bu hayatta güldürecek hiçbir şey yok.Olamazda zaten.Ben biran önce şu lanet okulu bitirip o yetimhaneden ayrılmak istiyorum.Kendi ayaklarım üstünde durup kimseye muhtaç olmak istemiyorum.

Ateş olmaz,olamaz....Beni sen güldüremezsin.Karanlığımdan çıkaramazsın.