Another Life

2.

James? Wat heeft James hiermee te maken? Hij is zowat mijn 'nep ex-vriendje', hij helemaal nooit mijn vriendje geweest maar wel mijn enige mannelijke vriend. Alhoewel mannelijk ook niet echt, hij is namelijk homo. Maar wees even eerlijk wie wil nou geen gay best friend? James was vroeger 1 van mijn beste vrienden en nu eigenlijk nog maar mijn enige vriend. En dat is nu juist Lisa haar probleem, zij voelt al jaren iets voor James maar zij weet niet dat hij gay is...  Wel het begon dus in de kleuterklas, ik kwam nieuw op die school in het 3de kleuterklasje. De domste beslissing die mijn ouders ooit hebben gemaakt , me naar die klote school sturen. Ik was toen al een stil meisje, en dan denken die leerkrachten : kom we zetten haar naast een van de luidruchtigste jongens dan wordt die misschien ook wat rustiger... Wel niet dus 😂 James was de hele tijd tegen me aan het praten en we werden op korte tijd snel goede vrienden. En toen kwam de tijd dat we 15-16 waren, de populaire jongens lachten hem uit omdat hij homo was, en de  populaire meisjes lachte mij uit omdat ik een seut was... En toen ik 16 werd gaven mijn ouders ' een sweet sixteen' waarbij er bijna niemand kwam buiten James en Sarah. We besloten om eens goed wat te drinken en toen gebeurde er iets wat niet had moeten gebeuren. Sarah ging vroeg naar huis en daar zaten James en ik dan... Met zijn tweetjes  straal bezopen. We besloten een deal te maken, we zouden zogezegd samen naar bed gaan en een foto op Snapchat te plaatsen zodat iedereen het zou zien. Ze zouden zien dat hij niet homo was en ik geen seut, want James was vrij knap en ja een seut met iemand knap dat kan toch niet... En dat was wanneer de oorlog tussen Lisa en mij begon. Zij kon het niet aan om James met mij te zien, en ze werd jaloers ze wilde hem voor haar alleen en ze deed er dan ook alles aan om ons uit elkaar te drijven. Dat lukte haar ook, nu bijna 2 jaar later praat ik niet meer echt met hem, alhoewel tot gisteren hij kwam op mij afgelopen met de tranen in zijn ogen. Hij vertelde mij hoeveel spijt hij had dat onze 'relatie' zo naar de knoppen was gegaan en dat hij dit nooit zo had gewild en ook dat hij nu besefte dat hij dit had moeten weten, dat hij dit kon verwachten van haar maar ja dat is nu te laat. Het is nu te laat voor zijn stomme excuses, het is voorbij.

Alles wordt opeens vele duidelijker, ik hoor papa zijn stem, ik hoor stieffeeks en ik hoor weer die piep hij gaat steeds regelmatiger en rustiger. En dan voel ik een felle witte streep die duidelijker wordt. Ik kan mijn ogen openen en meteen staan er verschillende dokters rondom mij, ze vragen van alles wat ik niet snap en trouwens ook niet fatsoenlijk hoor. Ik hoor ze zeggen dat iedereen even buiten moet en dan blijf ik nog alleen over met 1 van de verpleegsters. Heg is een vrouw van rond de 40 vermoed ik, ze heeft een paar lachrimpels en een warme stem. 'Hey meis, wat heb jij het zwaar gehad. Een sterke en mooie jonge vrouw net zoals je mama denk ik. Het komt allemaal goed binnen een paar dagen mag je alweer naar huis, wel rustig aan doen  maar dat komt helemaal goed.' Ze stelt me gerust en ik kan er een klein lachje vanaf brengen. Dan komt stieffeeks binnen rennen en ze vliegt me om mijn nek. 'Ooh schatje wat is er allemaal gebeurt, je zit nu wel zwaar in de problemen hé, en die proefwerken? Dat wordt blijven zitten!' Ik krijg tranen ik mijn ogen van het ene op het andere moment verandert ze weer zo hard. 'Euhh sorry mevrouw, ik vind dit helemaal niet verantwoord om zo tegen u dochter te praten!' Het eerste woord dat ik uitbreng nadat ik uit coma ben ontwaakt is: 'mijn stiefmoeder, zij is mijn moeder niet! Ik ben niet haar dochter!!' Papa komt binnen, 'Jade zo praat he niet tegen Maria!' Er rolt een traan over mijn wang. 'Weet je wat? Ik was nog liever in coma gebleven!'.
'Ik ga het u 1 keer vriendelijk vragen, kunt u alstublieft de kamer verlaten? Dit is al zwaar genoeg voor haar en nu ook nog dit? Wat voor een ouders zijn jullie? Ga naar buiten alsjeblief.'
'Het is al goed, we zijn al weg...' Roept mijn vader zowat. Ik slaap een paar uurtjes en als ik terug wakker wordt zie ik onze directrice zitten aan de stoel naast mijn bed. 'Hallo Jade, gaat het allemaal een beetje?'
'Wel het valt wel mee mevrouw.'
'Dat doet me goed om te horen, laten we maar direct to the point komen... Wij, de school, hebben besloten dat het misschien toch het beste is als je de school verlaat. Lisa en de anderen zijn zwaar gestraft maar we kunnen hen niet van school laten veranderen, want ja hun ouders zijn grote sponsors en nu heb je ook al veel gemist enzo dus wij denken dat het beste voor jou gaat zijn om een nieuwe school te zoeken.' Ik juich heel hard in mezelf en bedank haar. Ze vertelt me nog dat ze heel graag een lijst willen maken van goede scholen en mij zelfs willen begeleiden. Dit is DE  kans om mijn leven eindelijk te veranderen. Ik kan mijn leven eindelijk leven zoals ik het wil, misschien kan ik nu eens juist echt mezelf zijn! Dit is gewoon GEWELDIG!!!