Another Life

3.

Wanneer ik thuis aankom is er zoals gewoonlijk niemand thuis. Ik voel me al pakken beter dan gisteren, maar ik ben wel zenuwachtig voor de nieuwe school. Hoewel het niet zo erg is want ik kom namelijk in een jaar terecht waar ze allemaal jonger zijn, dat stelt me wel gerust. Morgen ga ik met onze oude directrice kijken naar de nieuwe school. Ik ben toch wel eens benieuwd naar hoe het daar gaat zijn. Ze hebben me wel verteld dat het een grote school is, ze hebben rugbyvelden, verschillende sporthallen en ze hebben zelfs een racebaan. Dat is fantastisch voor mij, want ja ik ben nogal een jongen, hoe heviger en sneller het is, hoe beter. Ik werk ook in een garage, met het geld dat ik daar verdien kan ik onderdelen kopen voor de oude Lamborghini die ik wil oplappen. Ik heb nu ongeveer alles alleen nog den goede motor en de buitenkant nog in orde maken en hij is klaar, na zo lang werken loont het toch de moeite. Ik moet waarschijnlijk wel verhuizen, of bij een pleeg gezin gaan wonen voor een tijdje, want deze school is zowat aan de andere kant van het land... Het is nu al half 2 en ik moet morgen om 7 uur opstaan, wauw wat ben ik goed bezig.
Er schijnt fel licht binnen wanneer ik op mijn wekker kijk zie ik dat het kwart voor 7 is, perfecte timing dus. Ik ga voor mijn kast staan en kies voor een jeans met scheuren op de knieën en een roze topje met een grijze vest. Ik doe mijn haar in een losse dot en doe een klein beetje mascara op. Ik trek snel mijn janoskis aan en neem een appel. Ik heb nooit zoveel honger s' morgens, als ik goed en wel mijn tas heb gepakt hoor ik een auto toeteren. Ik loop snel na buiten en stap in de auto. 'Hallo Jade, hoe gaat het ermee, ben je zenuwachtig?'
'Nee eigenlijk valt het heel goed mee, ik heb er zin in!'
'Dat is goed maar waar zijnde ouders nu? Zonder hen kunnen we toch niet vertrekken?'
'Ooh nee zij gaan niet mee, ze hebben het weer maar eens te druk en ik moet toch naar die school, dan is het toch vooral belangrijk wat ik ervan vind?'
'Daar heb je gelijk in, zullen we dan maar vertrekken? En trouwens Jade, je ziet er heel goed uit vandaag.' Ik lach een beetje en kijk dan naar buiten. We komen aan op een vliegveld, waarom op een vliegveld?
'Ik zie je al denken waarom op een vliegveld? Wel een van de sponsors van hun school, meneer Foster, is nogal rijk en heeft speciaal voor ons een privéjet laten komen.'
'Wauw, ik denk dat ik op deze school blijf tot ik 80 ben!'
Na een klein uurtje vliegen landen we al weer, het is hier prachtig, we zijn zowat op de racebaan geland. Wanneer we voor de de poort aankomen, zie ik een man van rond de 50 staan, hij zwaait naar ons. 'Hallo, ik ben meneer Jackson, u bent Jade Paker?'
'Ja dat ben ik, fijn u te ontmoeten.'
'Wel jade, welkom op onze school. Zoals je ziet hebben we nogal veel sportgelegenheden, en natuurlijk ook veel plaats.'
'Ja Wow, het is echt geweldig! Die racebaan die is gewoon super!'
'Oh daar had ik het nu juist niets over, he tis hier namelijk niet toegestaan op als meisje een jongenssport te doen, het spijt me. Maar we hebben hier wel vele opties voor meisjes, de cheerleaders en het zwemteam bijvoorbeeld?'
'Ooh ja dat kan ook natuurlijk.'
'Wel laten we eens een rondleiding doen hé. Hier hebben we het secretariaat, hier meld je je aan als je te laat bent of als je weg moet maar dat zal je wel weten.' We gaan een grote trap op en er komt een groepje meisjes voorbij, wel dat zijn de bitches hier...
'Hier hebben we onze fitnessruimte, als meisje zal je hier maa geen paar keer per jaar komen voor rugscholing, voor de rest is het aan de jongens hier.'
Er komt een jongen voorbij, hij is groot ongeveer 1m95, blond haar en oceaan blauwe ogen... Wel dat is dan nog het minste waar ik op let, we staan namelijk in een FITNESSRUIMTE en zijn sixpack valt niet te missen. Voor ik het weet sta ik met een supergrote glimlach op mijn gezicht te "luisteren" naar de uitleg van de directeur. 'Aah, hier hebben we 1 van onze beste leerlingen, Jade Parker dit is Brian.'
Oh god mag ik flauwvallen?
'Hey Jade, tof om je te leren kennen.' Zegt Brian met een knipoog. Ik denk dat mijn hoofd nu de kleur van een tomaat heeft, en ik weet niets anders te doen dan maar wat te staan giechelen...
'Wel laten we verdergaan met de toer, voordat je alvast smelt voor onze charmeur hier.'
Het valt dus wel hard op, fuck...  Na een paar uur zijn we rond en heb ik besloten dat ik zeker en vast naar deze school kom. Dan is et nu maar eens tijd om terug naar huis te gaan en om te gaan slapen. Ik zal morgen vroeg moeten opstaan om alles te pakken...