HESAPLAŞMA

Ziyaret vakti

ŞİMDİKİ ZAMAN

Yataktan kalkıp günlük rutin işlerimi tamamladım.Bir süre aynanın karsısında ağlamaktan kızarmıs mavi gözlerime baktım.Ablam bana hep anneme benzediğimi söylerdi.Onları küçükken kaybettiğimiz için pek fazla hatırlayamıyorum.
Artık ablam da yoktu.Ailemden sonra oda beni bırakmıstı.O günden sonra toparlanamadım ve psikolojik tedavi görmeye başladım.Bu dönemde Nehir hep yanımdaydı.
Okul kıyafetlerimi giyip göz altlarımı da kapatıp evden çıktım.Okula doğru yürürken Nehir'i aradım.Uykulu sesiyle
-Alo dedi.
Tahmin etmiştim gözlerimi devirerek

-Şimdi o koca poponu kıymetli yatağından kaldırıyosun ve hemen okula geliyosun.Bugün diyip derin bir nefes vererek büyük gün diye tamamladım ve bisey söylemesine izin vermeden telefonu kapattım.
Bugün büyük gündü.Bugün benim başlangıcımdı.Bugün benliğimi yitirip yeni bir benliğe büründüğüm gündü.

NEHİRDEN DEVAM...

Telefonumun zil sesiyle beraber uyanarak gözümü açmadan alıp
-Alo diye cevapladım
-Şimdi o koca poponu kıymetli yatağından kaldırıyosun ve hemen okula geliyosun bugün...
Diyip biraz duraksadı ve büyük gün diyerek bisey söylememe izin vermeden telefonu suratıma kapattı.
Homurdanarak yorganı ayaklarımla ittim ve ayağa kalktım.Elimi yüzümü yıkadıktan sonra formalarımı giyip evden çıktım ve durağa doğru ilerlemeye başladım.Otobüs gelince Arya'ya 10 dk ordayım diye mesaj attım ve otobüse bindim.Tam o sırada otobüse bi camış daldı yalnız bildiğin daldı lan.
Otobüs hareket edince geriye doğru bakıp derin bi nefes alıp verdi.Sanki birinden kaçıyormuş gibi bi hali vardı.Yüzünü arkaya çevirince göz göze geldik.Bi süre bakıstıktan sonra gözlerini kaçıran ben oldum ve telefonuma gömüldüm.Otobüsten inmem gereken durakta inip okula doğru yürümeye başladım.Arya bana büyük gün derken ne demeye çalışmıştı.O günden sonra bütün hal ve hareketleri değişmişti.Birsey vardı ama her sorduğumda beni geçiştiriyordu.Bakalım bugün neler olucaktı...

ARYADAN DEVAM...

Telefonu kapattıktan sonra Ahmet Abiyi aradım
-Abi buldunmu nerdeymiş?
Diye sordum açar açmaz

-Arya buldum ama niye araştırıyosun sen bu çocuğu?
Diye sordu.Bu bugün aldığım en güzel haberdi.Yüzüme bir sırıtış yerleştirdim ve Ahmet Abiye

-Abi nedenini sorma önemli olmasa uğraşmazdım biliyosun dedim

-Sen bilirsin kızım adresi atarım sana birazdan  yardıma ihtiyacın olduğu zaman bi telefon uzağındayım biliyosun dimi dedi
Ahmet Abi bu zamana kadar hep yanımda destekçim oldu.Ablamın ölümünden sonra da beni sürekli ziyarete gelmişti.Önemli bi işim olduğu zaman hep ondan yardım alırdım.Babam ölmeden öncede işlerini o yaparmış.

-Biliyorum Abi çok sağol dedim ve kapattım.İşte şimdi ona ziyaret vaktiydi

Okula girdiğim gibi kantine doğru ilerledim.İlk derse girmesem de olurdu.Zaten o muşmula suratlı kadını gördügüm yerde boğmak istiyordum.Kahvemi de alıp boş masalardan birine oturdum.Ders saati olduğu için tek tük insan vardı.Bir yandan kahvemi yudumlarken bir yandan da düsünüyordum.Bundan sonra hayatım nasıl olur bilmiyorum ama eskisi gibi olmayacağı kesindi.Ben artık eski ben olamazdım.Tenefüs zili çalana kadar yapacaklarımı düşündüm.O kadar çok dalmışım ki Nehir'in omzuma dokunmasıyla irkildim ve geriye doğru yaslandım.Nehir

-İlk ders yoktun bide beni uyandırmazmı senin zorunla kalkıp geliyim derse giriyim hanımefendi ortalıklarda yok bugün gelmicektim kızım ben pederide kakalamıstım alışveriş yapıcaktım napıcam ben şimdi baloda hem benim popomun neresi kocaman? Dedi sonunda konuşmasını bitirerek

-Ne konuştun be kızım boşver sen onları şimdi söz yarın seninle balo için alışverişe gelicem dedim
Gözleri şaşkınlıkla açıldı ve parmağının ucunu bana yönelterek

-Sen.benimle.alışverişe geliceksin.sen. dedi tüm kelimeleri vurgulayarak.
Bende aynı sekilde kelimeleri vurgulayarak
-Evet ben gelicem seninle alışverişe ben hem ne var bunda olamazmı  dedim
Biraz daha aval aval baktıktan sonra

-He yok yani sen pek alışveriş insanı değilsin ya o yüzden kesin bisey oldu sana dur bakıyım ateşinmi var senin diyip elini alnıma koydu.
Gözlerimi devirerek

-Abartma Nehir dedim.Tamam belki alışveriş yapmayı sevmiyor olabilirim ama abartılacak kadar da degildi.

-Tamam o zaman yarın benimsin bebek dedi ve önümdeki kahveyi alıp yudumladı.
Ben ona bu çocuk olmamıs bakıslarını atarken o bana ne var be grzlı bakısları atıyordu.Sonunda dayanamamıs olucakki

-Ee ne oldu sabahta bugün büyük gün dedin anlamadım diyip sessizliği bozdu.
Derin bir nefes alarak tekrar geriye yaslandım ve

-Onu buldum Nehir ve bugün biz seninle ona küçük bi ziyarette bulunucaz dedim

MEDYADA NEHİR VAR