Gelecegini garanti altina almak istiyordu bunun bilinciyle derslerini istekle yapti. Mesleginin en iyisi olmak tek arzusuydu.
Gece olmustu. Gece olunca onun yoklugunu daha cok hissetti.
-Nerdesin? Nerdesin?
Ben seni bu kadar cok isterkn sen nerdesin.
Nasil bir seydir bu. Daha bir kere karsilasmistik. Ama o bakışı bir türlü unutamıyordu.
Ozlemisti nede olsa aski imkansizliklara dayaliydi. Bir turlu unutamiyordu gozlerindeki heybetli korkulu ve bi okadarda icini isitan bakisini.
Hayat bu belli mi olurdu umutlar vardi.
Insan umutsuz yasayabilir mi?
Hissediyordu kavusacgini umuyordu...
Umutsuz yaşanmazdı ki...
