30 Saniye

1.Bölüm

Gözlerimi aralamaya başladığımda beni sürükleyerek bir yere götürüyorlardı.Üstümde beyaz bir eşofman vardı.Ama hala nereye götürdüklerini bilmiyordum yada neden burada olduğumu.Beni kollarımdan tutarak taşıyanların kim olduklarını göremiyordum.Yüzlerinde maskeler vardı, siyah hokey maskeleri.Belirli yere kadar ilerledikten sonra durdular.Bir kapının açılmasını beklediler.Görebildiğim kadarıyla sağ taraftaki adam birkaç rakam tuşmalıştı.Daha sonrada gözünü taratmişti.Kapı yavaş bir şekilde açıldı.Bu sefer farklı bir yerdeydim.Heryer camdan yapılmıştı ve çok soğuktu. Aşağıda bir adam gördüm.Bana doğru bakıyordu.Sanki birşeyler demeye çalışır gibiydi.Ama sesi gelmiyordu.Adam biraz yaşlı biriydi.Saçları yavaştan ağarmaya başlamıştı.O da benim gibi beyaz eşofman giymişti.Yanında da bir çanta vardı. Çok büyük olmayan bi odanın içindeydi.O adamın hemen yanında durdular.Onun tam tepesindeydim.Hala bana bakıyordu ve yardım istiyordu.Onun konuştuklarını duyamıyordum.Bulunduğum yer çok büyük bir yerdi.Sanki sonu yokmuş gibiydi.Uzun ve geniş bir boşluktaydım.Birden altimda durduğum adamın tam yanındaki odanın kapağı açıldı.Beni taşıyan adamlar beni oraya fırlattılar.3 metre aşağıya düşmüstüm.Sırt üstü düştüğüm için omuriliğimin acısını hissediyordum.Üstümdeki kapak hızlı bir sekilde kapandı.Hemen ayaga kalktim.Adama diğru baktım.Cama yaslandım ve ona olabildiğince yakın olmaya çalıştım.Adam memnun olmamış gibi görünüyordu.Bana hala birşeyler söylemekteydi.Ama bu sefer daha hızlı bir şekilde konuşuyordu ve çok telaşlıydı.Kafasını sağa sola doğru sallamaya başladı.Tam o sırada yaslandığım cam hareket etmeye başladı.Birşeylerin ters gittiğini anlamalıydım.Hemen yaslandığım camdan uzaklaştım ama arkamı da kontrol ediyordum çünkü bu sırada etrafımda bulunan bütün camlar çok hizli bir şekilde hareket etmekteydi.Korkmaya başlamıştım.Tam bu sırada yan hücredeki adam gerildi ve koşarak hızla gelen camların arasından geçti.Ben hala olayın şokunu atlatamışken bide adamın o hızla yanıma gelmesi beni daha da korkutmuştu.Bana sakin olmam gerektiğini söylüyordu.Ben hala etrafımda o hızla dönen camlardan gözümü alamamıştım.Yaklaşık 15 saniye sonra camlar yavaşladı ve durdu.Adam kafamı ellerinin arasına aldı ve gözlerimin içine bakarak bana sakin olmam gerektiğini söylüyordu. Kısa bir süre sonra dikkatimi toplayabildim.

"Hey sana diyorum!Kendini şimdi nasıl hissediyorsun?"

"Biraz daha iyiyim" Hala burada neler döndüğünü bilmiyordum ve çok merak ediyordum.

"Ben Jacob."

"Bende Kevin. Neden buradayız?Bizi buraya getirenler kimler?Neden bu camlar hareket ediyor?Ned..."

"Sakin ol.Sana her şeyi birer birer anlatacağım fakat daha benim de bilmediğim sorular var."

Burası çok soğuktu ve aynı zamanda çok sessizdi.

"Öncelikle ilk sorun:Neden buradayız? Emin ol benim de bilemediğim bir cevabi var.Ikincisi:Bizi buraya kimin getirğini bilmiyorum fakat buradan çıktığımda ilk işim onu delik deşik etmek olucak.Sanirim şimdi Emin önemli konuya geldik.Camlar.Bu bir oyun.Ve bizde bu lanet olası oyunun içindeki aptal piyonlarız."

"Sadece ikimiz mi?" Bu soruyu sorduktan sonra Jacob gülmeye başladı.Kahkalar atıyordu.Onu o kadar güldüren şeyin ne olduğunu merak etmiştim doğrusu.

"Sen hiç etrafına bakmaz mısın?Sağıma baktığım anda gördüklerim beni daha çok şaşırtmıştı.Yaklaşık bir düzine adam oradaydı ve meraklı bakışlarla beni süzüyorlardı.

"Buranın belirli kuralları vardır.Hayatta kalmak istiyorsan bu kurallara uyman gerekicek."Onu dinlerken aynı zamanda da etrafımdaki insanlara ve hücrelere bakıyordum.Bütün hücreler bomboştu. Hiçbir eşya bulunmuyordu.Sadece insanlar ve bazılarındaki çantalar.

"Öncelikle şu camlardan bahsedeyim.Onlar dönerken sakın ha yaklaşma eğer başka bir hücreye geçerken yeterince hızlı olamassan camlar seni minik parçalarına kadar ayırır."Aklımda olayları toparlamaya çalışıyordum.

"En önemli kural, herhangi biri veya herhangi bir çanta atıldıktan sonra camlar 30 saniye boyunca hareket eder. Ayrıca nedenini bilmediğimiz bir şekilde saat gece tam 12 de camlar 30 saniye döner.Sadece 30 saniyen var.Hayatta kalmak için sadece 30 saniye..."