Deel 9

166 9 0
                                    

Pov sven
De volgende ochtend word ik wakker van logan en laura die ruzie hebben. Dat komt niet heel vaak voor. Mama is er ook door wakker geworden want die hoor ik nogal boos de trap aflopen om hun stil te krijgen. Ik doe me ogen weer dicht en probeer nog even verder te slapen.

Pov ilse
De tweeling had ruzie. Dat komt niet vaak voor, meestal is het laura en logan tegen sven maar nu dus niet. De ruzie ging natuurlijk nergens over maar het is alweer opgelost. Logan gaat vanmiddag met vrienden naar het strand en laura gaat met vriendinnen de stad in. Sven en ik gaan naar het ziekenhuis en misschien dat we daarna ook nog wel even de stad in kunnen gaan. Vanavond gaan we sowieso uit eten met zn 4ren.

Samen met sven loop ik het ziekenhuis in. Het is 15:00 uur. Logan is al een tijdje op het strand en laura is ook al een tijdje in de stad. We lopen samen naar de juiste afdeling en wachten tot we geroepen worden. Als we in de wachtkamet zitten kijken veel mensen naar ons. Niemand is naar ons toe gekomen voor een foto. Niet dat ik daar ook heel veel zin in zou hebben, aangezien ik met mijn zoon in het ziekenhuis zit. Ik denk dat de mensen wat begrip tonen en ons met rust willen laten.

Pov sven
"Sven delange" zegt dr verwaaijen. Me moeder en ik staan op en lopen achter haar aan de juiste kamer in. Eerst stelt ze mij nog wat vragen. Of ik nog ergens last van heb gehad enzo en of ik mijn medicatie nog wel in neem. Natuurlijk doe ik dat nog. Mijn moeder is daar wel streng in. Elke ochtend controleert ze of ik mijn medicijnen in heb genomen. Ik geef haar netjes antwoord op de vragen. "Als je je shirt even uit wilt doen en dan op de behandel tafel wilt gaan liggen" zegt ze. Ik doe wat ze zegt en trek mijn shirt uit. Ik ga op de behandel tafel liggen en voel hoe dr verwaaijen voorzichtig de grote pleister van de wond haalt. Het is een vervelend gevoel, niet dat het echt pijn doet maar fijn is het niet. Als ze hem eraf heeft maakt ze de wond schoon. Dat was wel echt heel vervelend, het prikt en deed toch wel een beetje pijn. Als ze er nog even naar gegeken heeft doet ze er een nieuwe pleister op en typt dan het een en ander in haar computer. Ik mag weer gaan zitten en mijn shirt aan doen.

Pov ilse
Sven is klaar en we mogen gaan. Zaterdag moeten we sowieso terug en woensdag ook. Zaterdag horen we of we volgende week zaterdag weer moeten. Sven houd zich sterk maar ik zag wel aan hem dat hij soms even pijn had. "Zullen we nog even de stad in" vraag ik hem. "Wat doen" antwoord hij. "Moet je nog iets voor school hebben?" Vraag ik. "Ja eigenlijk alles nog" zegt hij. "Dan gaan we dat nu doen" zeg ik vrolijk. Ik zie hem lachen en loop dan samen met sven naar de auto.

(Die avond)

Het is 18:00 uur als we netjes met zn 4ren in het restaurant zitten. We bestellen allemaal wat te eten en drinken en genieten van deze avond.

Happy FamilyWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu