(Kring.... Kring.... Kring....)
"PUTANG INA! PUTANG INA! PUTANG INA!" Mamatay ako sa hinayupak sa alarm clock na yan.
Hi i am Shina Filliciano 16 years old dito ako nakatira sa makati kasama mama ko at tama kayo akong yung little girl na tumulong duon sa little uhuging boy, this few days napapaginipan ko yung lalaking yun hindi ko malaman kung bakit at its been 11 years since hindi ako umuuwi sa bulacan kamusta na kaya sila at siya ?
Hayst.. hindi ko muna nga iyan iisipin bababa muna ako para makapag almusal.
*Pagbaba ko*
Ako na lang mag isa wala na si mama umalis dahil mag titinda pa at si papa naman 7 years na sa ibang bansa pero umuuwi naman siya tuwing pasko at new year dito.
Akala ninyo mayaman kami no? HAHAHAHA! simple lang buhay namin nag iisa lang naman akong anak nila kaya hindi sila gaanong hirap sa gastos. tatlong beses kumakakain sa isang araw may bahay na nasisilungan yan lang naman gusto ng parents ko.
Hay anu ba yan ang daming drama mag iimpake na nga lang ako para makaluwas na ako mamayang gabi papuntang bulacan.
Pinayagan kasi ako ni mama na dun na ulet mag-aral this comming school year, 11 years na rin nung huli kong punta duon namimiss ko na silang lahat mabuti na lang nagkaroon kami ng connection dahil magkakaibigan ang mga parents namin. Kamusta na kayang silang? Hindi na ako makapag hintay.
This time nakapag impake na ako hinihintay ko na lang si mama para makapag-paalam na ako kay mama around 6:00-7:00 PM na kasi nakakauwi si mama kaya late na rin ako makakauwi sa bulacan.
Tinext ko na yung bestfriend ko para salubungin niya ako excited na talaga ako makauwi ulit sa bulacan.
Then biglang dumating si mama.
"Oh anak aalis kana?" malungkot na tanong ni mama.
"Opo mama aalis na ako baka masyado na akong gabihin sa biyahe" Nakangiti kong sabi kay mama
"Hindi ka muna ba kakain bago ka lumuwas? para hindi ka na gaanong magastusan?" Si mama talaga napaka alaga sa kanilang only child kahit sino naman sigurong magulang maalaga sa anak.
"Hindi na po mama nagluto at kumain na po ako hinihintay ko nalang naman po kayo para makapagpaalam" Sabi ko kay mama para iwas pag aalala sakin.
"Ah ganun ba anak? Sige mag iingat ka sa biyahe ah? Huwag kang makikipag away duon?" Maluhaluhang sabi ni mama .
"Opo nana kaya po mahal na mahal ko kayo ni papa eh napaka alaga at supportive ninyong magulang" Sabi ko para gumaan nang kaonti ang pakiramdam niya.
"Oh , ang anak ko naman sige anak umalis kana masyado kang gagabihin sa daan baka kung mapaano kapa" Pag aalalang sabi ni mama.
"Sige ma bye" Sabay halik ko sa pisngi ni mama. "Alis na po ako"
-----
