Bugün hafta sonu ve gözümü saat 8 de açtığım için kendime biraz sövdükten sonra hemen telefonuma sarıldım Dexter'in bu saatte asla uyanmayacağını bilmeme rağmen.İnterneti açtığım anki mesaj sayısıyla gözlerim korkuyla fırladı neredeyse hepsi Dexter'a aitti ben gece boyu çektiğim kalp ağrısıyla uyumuş o ise sabaha kadar beni beklemişti haksızlıktı bu o sabaha kadar beni beklerken ben nasılda mışıl mışıl uyumuş olabilirdim kendime inanmıyorum,hep yapıyordum bu lanet şeyi beklemesini söyledikten sonra ne zaman gözümü açsam ya sabah oluyordu yada saat 3 suları oluyordu.Zaten beklemesininde bi sebebi buydu oda alışmıstı gelicem diyip uykuya dalıp alarm kurmuş gibi üçte kalkmama o saate kadar beklerdi hep , bir kez bile şüphelendiğimi hatırlamıyorum biriyle mi konuştu diye kıskançlığı damarımda ki kanla karıştırmışcasına kendime huy edinmiş biri olarak nasıl bunu düşünmediğime,süphelenmediğime bende anlam veremiyorum.
Yine belli ki o gece bana,benimle konuşmaya ihtiyacı vardı derdini asla anlatmazdı ama ne zaman beni bana anlatsa anlardım ki ıçinde dört dönen sıkıntıları ve gün yüzüne çıkmış olan yaraları var.Kendimden utanarak özürlerle dolu mesaj attım yine, uyuyordu kızmaması için çıktım telefonu sesliye alıp onu beklerken düşünmeye başladım.Çok başka bi adamdı Dexter ya da ben daha önce hiç böyle bir şey yaşamadığım için normal olan bir şey anormal geliyordu.İlk defa hissediyordum gerçekten hissediyordum aşkı kalbimin en ücra köşelerine kadar işlemişti ama kendimle inatlaşıp kendimi hiç bir şey hissetmediğime ikna etmeye çalışıyordum ikna edemezsem eğer bu ilişkiyi korktuğumdan bitireceğimi düşünürken telefona gözüm kaydı uyanmıştı yine düşüncelerden telefonun sesini duymamıştım hemen onca şey hiç düşünememiş gibi bir anda silip aklımdan konuşmaya başladım.Onunla konuşmak dünyanın en güzel hissiydi sanki hala her cevapta kalbim bir kez daha atıyordu,tarifsiz bi mutluluktu.
Buluşacaktık her şeyi ayarladık tabi ben gecikmezsem yada anneme maruz kalmazsam siz buna inandınız mı ? Tabi ki yine anneme ,maruz kaldım...
İlk defa bu kadar hızlı hazırlandım sanırım daha doğrusu hazırlanamadım zaten saçımdan okunuyordu,evin bir kaç adım ilerisinde bekliyordu beni büyük bi heyecanla ikişerli üçerli indim merdivenleri hatta uçtum desem yeridir ona çıkan bir yola yürümek en güvenli yürüyüş benim için,fazla geçmeden bir kaç adım attıktan sonra belirdi uzakta hemen o eşi olmayan gülümsemesini yerleştirdi yüzüne sonrada yıldız gibi parladı gözleri hemen kalbimin atışları hızlandı bazen nerdeyse duracağını hissettiğim oluyor öyle bi heyecan.Karşılıklı gülümsedikten sonra minübüse binmek için birlikte yürümeye başladık adımlarımız aynı anda ilerliyordu ikimizinde mutlu olduğu belliydi.
