1.Bölüm

70 4 3
                                    

Vampirin yüzyıllardır unutulduğunu ve insanların artık onu yok saydığını büyük hüzün içinde yalnızlığın en koyu karanlığında en parlak sabaha uyandığını farkındaydı. Artık onun en büyük hedefi duygusuz ve acımasızca kan emmek değildi. Varoluşu ve kendini insanlara ispat etme mücadelesi idi. Bu işe nereden başlayacağına karar vermişti. İnsanlar artık vampir hikayelerine inanmıyorlardı ,eski masalların eski bir hayal kahramanı olarak bakıyorlardı. Vampir ormanın derinliklerinde tahta kulübesinde son kahvesini ve sigarasını içtikten sonra yola çıkmaya karar verdi. Hayallerin dekinden farklı olarak siyah paltosu elindeki tahta valiziyle yola düştü güneşin ilk ışıklarıyla yolda ilerlerken kafasında bu işe nereden başlayacağını nası yapacağına hayallerimde şekillenmekteydi. İlk durağı eskimiş ve birçok hüzün ve mutluluğun başlangıcı olan tren garına varmıştı ve parise bir bilet aldı. Tren bir buçuk saat sonra kalkacaktı. Havanın güneşli olmasına rağmen buz gibiydi. Son sigarasını yaktı ve tren garında siren sesiyle girmişti. Biletine baktı yerini bulmak için 13. kompartımandaydı. Kendi yerine doğru gitmeye başladı. Kompartımana girdiğinde hayatının tamamen değiştirecek ve insanlara büyük bir suskunluğa uğratacak olayların sebebi olacak küçük bir kız çocuğuyla tanışacağının farkında bile değildi.Vampir trende sıkılarak kızla konuşmaya ve tanışmaya başlar.Kız çocuğunu adı KARDELEN olduğunu öğrenir.Kızla konuşur ve vampir kızın saçları olmadığını fark edip küçük kıza 'Sen hastamısın' diye sorduktan sonra kız başını eğerek 'evet, ben kan kanseriyim'der. Vampir küçük kızdan ' özür diledi' küçük kız gülmeye başladı.Vampir merakla sorar;'neden gülüyorsun' diye kız ben artık alıştım özür dilemene gerek yok dedi. Vampir kızla tanıştığı için çok mutlu olmuştu kızı çok sevmişti.Vampir düşünmeye başlar ; 'Acaba ona vampir olduğumu ve ona yardım edeceğimi söylesem mi ?' diye düşündü.Biraz düşündükten sonra ona vampir olduğunu söylemeye karar verdi. Ama vampir biraz endişeliydi 'acaba söylediğim zaman ya benden korkup kaçarsa vampir olduğuma bile belki inanmaz. Ama genede ona vampir olduğunu söylemek istiyordu. Biraz bekledikten sonra "sen vampirlere inanırmısın?" diye sordu. Kız düşündükten sonra "aslında olsa iyi olur.Çünkü benim hiç arkadaşım en azından bir vampir arkadaşım olurdu :) vampir küçük bir gülümseme atarak "sana bişey söyleyeceğim ama aramızda kalıcağına söz verirmisin?" kız " tabikide aramızda kalıcağına söz verıyorum." vampirin birden ağzından " ben bir vampirim" dedi. Kız büyük bir kahka atarak "benimle alay etme sen bir vampir degilsin eger ki vampirsen de kanıtlayabilirmisin?" "evet kanıtlarım ne yapmamı istersin ?" "eğer ki vampirsen vampirlerin sivri ve uzun dişlere sahip sende uzun ve sivri dişler yok kii." vampir bir anda dişlerini gösterdi. Kız ne yapıcağını şaşırdı ve hemen vampir yanına geçip oturdu." sen gerçekten bir vampirsin" "evet söylemiştim sana bi vampir olduğumu fakat sen inanmadın peki şimdi inanıyormusun bana ?" kız " evet inanıyorum tabi " kız "senin arkadaşların varmı aynı senin gibi vampir olanlar ?" " evet var 8 kişiler " kız heyecanlandı ve onları benimle tanıştırabilirmisin lütfen " tabi tanıştırırım."Vampir cebindeki telefonunu çıkarıp M harfine gelip mestanı arar. Bir süre mestanla konustuktan sonra telefonu kapatıp müjdeli haberi verir."Bizi tren garında bekleyecekler indiğimiz zaman onlarla tanışırsın ufaklık "
Kız heyecanlı bir şekilde yolculuğun bitmesini bekler.

Bulutlarda Açan KARDELENHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin