Carry on

4- Ashton

Violet Pov.

"Jullie zijn nu een uurtje vrij. Ga maar lunchen en je mag wat zitten in de tuin. Gelieve niet op jezelf naar de afdelingen te gaan. Ontmoet me om 2 uur weer bij de ingang." En met die woorden loopt Liam weg.

"Michael, wil je misschien met ons mee gaan eten?" Glimlacht Maarten. Michael kijkt hem verbaasd aan. "Serieus?" Ik knik. "Tuurlijk!" Antwoord ik. "Ja, lijkt me leuk! Ik mag al een tijdje niet meer in de lunch zaal vanwege mijn geflip soms.. Dat wat net ook met me gebeurde. Soms maakt het me agressief en dan ja.. Sla ik mensen in elkaar." "Awh, dat is zonde. Heb je hier ook vrienden?" Met z'n drieën op een rij lopen we verder naar de lunch zaal.

"Ja. Calum, Ashton en Luke." Maarten knikt. "Vanwege wat zitten hun hier?" Vraagt hij. "Ashton door selfharm. Calum door een drankverslaving. En Luke was depressief en kon zijn gedachtes niet meer aan, suïcidaal dus." We knikken. "Heftig."

We zitten met een sandwich aan een tafeltje. Wit brood, sla, ham, kaas, ei en bacon. Heerlijk gewoon.

"Ashton!" Roept Michael. Een jongen met een redelijke bos krullen kijkt naar ons. "Michael!" Roept hij terug, en rent naar Michael toe. Michael staat op, en valt in de armen van Ashton. Oh my god, dit is een van de liefste dingen die ik heb gezien.

"Ashton, dit zijn Maarten en Violet. Ze zijn hier met hun school voor een uitstapje." Ashton glimlacht vriendelijk naar ons. "Hey! Ik ben Ashton. Michael, hoezo ben je hier weer?!" Michael grijnst. "Maarten en Violet vroegen of ik met hun wou lunchen." "Bedankt, jullie twee. Ik heb Michael al maanden niet gesproken. Dit betekend voor bijde echt veel."

Nooit gedacht dat je zo veel kan bereiken, alleen met iemand mee vragen naar je lunch...

--
ik weet echt niet of dit hoofdstuk goed is
lol het zal wel
xoxo
Isabel