* What happened to us?*

*Three*

' Anywhere I would follow you '
' You're the one that I love'





Tara's Pov:

Κάνει ένα βήμα προς εμένα και ξέρω πως είναι το τέλος μου.

Πρέπει να τον αντιμετωπίσω μετά από τόσο καιρό μα πάνω από όλα πρέπει να αντιμετωπίσω τα συναισθήματά μου και την παρόρμηση μου να μην τρέξω καταπάνω του και τον γεμίσω με φιλιά και αγκαλιές.


-'Tara;' τον ακούω να ρωτάει και νιώθω πως θα βάλω τα κλάματα , έχει περάσει τόσος καιρός

-'Jax' είπα και τον χαιρέτησα με ένα νεύμα του κεφαλιού

-'Πώς είσαι;' ρώτησε κάνοντας άλλο ένα βήμα κοντά μου

-'Αρκετά καλά εσύ;Πώς περνάς;'

-'Ας το αφήσουμε καλύτερα' είπε και πέρασε τα δάχτυλά του μέσα από τα μαλλιά του κοιτώντας τον Abel.

-'Ναι' είπα αποφασιστικά μετά από λίγο

-'Τι ναι;' ρώτησε απορημένος

-'Αυτός είναι ο γιος μου , Jax '

-'Γιος μας' είπε και του έπιασε το χέρι

-'Γιο σου θα ήταν αν το μεγάλωνες' είπα ψιθυριστά

-'Το μετανιώνω που δεν έμεινα' είπε και φίλησε το μέτωπό του

-'Ο χρόνος δεν γυρίζει πίσω , και ξέρουμε και οι δύο πως ακόμα και αν γυρνούσε δεν θα άλλαζες την απόφασή σου'

-'Πώς τον λένε;'

-'Abel'

-'Κράτησες την υπόσχεσή σου' είπε καθώς με κοίταξε στα μάτια

-'Πάντα κρατάω τις υποσχέσεις μου , θα έπρεπε να το ξέρεις μέχρι τώρα Jax' είπα αφήνοντας μία ανάσα πως δεν ήξερα ότι κρατούσα μέχρι τώρα

-'Θέλω να μιλήσουμε'

-'Τι κι αν δεν θέλω εγώ να μιλήσουμε;'

-'Γιατί να μην θες;'

-'Γιατί δεν μας έψαξες;' ρώτησα επιτέλους καθώς ένιωθα τα δάκρυα να καίνε τα μάτια μου

-'Τι;' ρώτησε σοκαρισμένος

-'Για ποιον λόγο δεν μας έψαξες. Δεν σου έλειψα καθόλου;' είπα καθώς έσφιξα στην αγκαλιά μου τον Abel

' Και αν δεν σου έλειψα εγώ , δεν είχες περιέργεια να δεις πως είναι το ίδιο σου το παιδί;'

-'Είχα , και μου έλειψες , μου έλειψες όσο τίποτα άλλο αλλά δεν είναι μέρος να μιλήσουμε γι αυτό το θέμα , γι αυτό ίσως θα ήταν καλύτερα να μιλήσουμε κάπου μόνοι μας;'