Chapter 2: *transformation*

77 3 0
                                    

Anne's POV 

Nung naisip ko yung plano kong magpanggap na lalaki, napaisip ako. Medyo mahirap rin pala ang gagawin at papasukin ko. T____T

Pano nalang kung mahuli ako? San kaya ako pupulutin?  

"Hindi, para 'to kay Troy."

Pano nalang kung manyak pala yung karoom mate ko?

"Hindi, para 'to kay Troy."

(A/N: Nalimutan ko palang sabihin, All Boys School yung school na pinapasukan ni Troy kaya kelangan niyang magpanggap, useless naman kasi kung sa Girls and Boys tapos magpapanggap pa siyang lalaki diba? Tska, may dorm din po sa school na yan) 

Pano na lang kung marape ako dun? 

"Hindi, para ''to kay Troy." 

Pano ko itatago yung breast ko?

"Aah, gagamit ako nung parang pambalot sa may breast para di obvious." (A/N: pasensya na po sa term di ko talaga alam tawag dun) 

Pano pag meron ako?

"Edi, magiingat na lang ako." 

Pano kung itakwil ako ng parents ko pag nilaman nila ang ginawa ko? 

"Huhuhu. I'm gonna be dead. ay jokeee. Ay wala na nga pala akong parents. Sila Tita na lang. Pero supportive naman sila sa mga desisyon ko kaya siguradong maiintindhan ako nun."

Wala na kong parents kasi nung bata pa lang ako, namatay sila sa car accident. Hindi ko na masyadong ikukuwento ha? It's emotional you know?  

At higit sa lahat, pano yung pekeng papers na kelangan kong ibigay dun sa school para masabi na lalaki akooo? 

"huhuhuhu, sorry Troy pero di na ata kita matutulungan." 

Ano kaba, Jessica. Kelangan ka niya. magisip kaaa. 

Hanggang, 

TING!

Alam ko na, magpapagawa ako ng pekeng papers dun sa nakita ko sa Quiapo dati. Sa Plipinas. Pagkabalik na pagkabalik ko dun, kelangan kong dumiretso don. 

But first of all, kelangan kong palitan ang itsura ko. 

Nagpunta 'ko sa Paul Mitchel's Salon. 

Nagpacut ako ng buhok na kasing ikli ng sa mga lalaki. 

"Awwww. May haiiiir. :((

Para 'to kay Troy. 

 Pagkatapos kong magpagupit ng napakaiksi, nagpunta ako sa iba't ibang shops sa France Mall at nagtanong sa mga saleslady don. 

"Excuse me, miss. But where could I find the guys' department?" 

"This way, ma'am." 

"Thank Yoou." 

Nung nagpunta nako sa department ng mga boys, naghanap na ko ng mga damit. e kaso may umepal na saleslady. 

"Excuse me, ma'am but are you gonna buy those clothes?" 

Sht. Lalaki na nga pala ako. Yung boses ko, boses ko.. 

"Aheeem. Yes, I'm gonna buy these clothes. Does it matter to you? And excuse me, I'm a guy, not a girl." 

"ooooh, I'm sorry sir." 

Pagkatapos kong makuha yung mga damit, dali dali nakong umalis. haaays, anobayaaan. >_< kasisimula ko pa lang, napansin na kagad ako. 

Kailangan ko tlagang seryosohin tong pagpapanggap ko. 

Pagktapos kong bilhin yung mga gamit ko, umalis na'ko. At umuwi sa apartment ko, para magpalit na ng mga damt 'ko. 

HAIR? 

VOICE? 

CLOTHES? 

 PASSPORT? 

And I'm ready to go. 

Desidido na talaga ako, 

itutuloy ko 'to. 

And now, 

Makiilala na kong bilang si, 

Jesse Celis. 

At, Gagawin ko 'to hindi para makaranas ng bagong adventure.

But, I will do this,

BECAUSE I LOVE HIM & I'M READY TO DO EVERYTHING FOR HIM. 

------------------------------------- 

Troy's POV. 

Arggggggggh. >_____< buwisit 'tong mga reporters na mga 'to. 

Lagi na lang, "TROY, WHAT HAPPENED TO YOU?" 

obvious ba? 

Malamang injured. 

ISIP MEN, ISIP. 

Aga aga, puro na lang sila tanong. 

BULLSHITS. 

Pasensya na, simula pa lang ng POV ko, mura na agad nakita niyo. 

I'm sorry. ANW, 

I'm Troy Makenzie Cruz. 19 years old. College Student in Course, Business Administration. Isa kong high jump player. 

Sikat na sikat ako 'non. 

Laman ng mukha ko ang bawat tabloids, at bawat magazines. 

Tungkol sa 'kin, sa buhay ko at sa pamilya 'ko. 

I used to played around girls during high school. 

but because of her, I changed. 

Hanggang di ko na uli siya nakita. 

BAwat araw at bawat oras, iniisip ko siya. Tinatawanan ko lang ang sarili ko non. 

Sabi ko, bakit nmaan ako magkakagusto skanya? 

ISA LANG NAMAN SIYANG BABAE. 

ISANG BABAENG WALA AKONG PAKIELAM. 

Pero simula nun, nagbago ako. 

Ewan ko kung bakit. 

Naging suplado nako. Ayoko na pinalilibutan ako ng mga babae. kaya in  the end, lagi ko lang silang nasisgawan. 

I feel trapped, kapag kasama ko sila. 

NAKAKASAKAL. 

At ngayon nainjured ako. 

I feel restless. I feel weak. 

 Kaya ayun, lagi na lang ako nakasigaw. Lahat ng tao, nasisinghalan ko. 

Kahit mga classmates ko sinusungitan ako. 

At alam niyo ba, ngayong wala akong masandalan, pati pamilya ko iniiwan ako. 

Ano ba namang mga klase silang magulang at gusto pa ata nila akong itakwil. 

Ayoko na. 

I give up. 

*********** 

Jesse's/Jessica's  new look on the side. 

(A/N: next chapter would be flashbacks. :D) 

Saranghaeeeee. :***** 

BYEEEEEEEE. :)) 

~~imthegirlonfireee.

He's Beautiful.Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon