Yalnızlığın Öyküsü

Gerçekleşen Hayal

Balo sonunda Tarık'la beraber dertleşerek eve geldik.Sonra Tarık gitti ve bende eve geçtim.Can İzmir'e geri dönmüştü.Yarın Melisa'nın doğum günüydü ve ben onu her geçen gün biraz daha unutuyormuşum gibi geliyordu ama hiç bir zaman içimden silinmiyordu.O gece rüyamda Melisa'yı gördüm.Böyle ağaçlık bir yolda yürüyordum ve birden karşıma Melisa çıktı.Bana el salladı ve koşarak ona sarıldım.Küçükken sarıldığım gibi.Bana 'ben çok iyiyim,üzülme' dedi.Ama ben ne demek istediğini anlamadım ve birden ortadan kayboldu.Melisa diye bağırdım etrafta kuş sesinden başka bir ses yoktu.

Sabah uyandığımda aklıma ilk gördüğüm rüya ve Melisa geldi.Okula gitmeyecektim.Aklıda Melisa'nın yanına gitmek vardı ve her sene yaptığım gibi üzerimi giyip Melisa'nın en sevdiği çiçeklerden,bir sürü papatya topladım ve Melisa'nın yanına gitmek için bilet aldım.Otobüse bindiğimde kendimi her zamankinden daha tuhaf hissettim.Belkide rüyamda Melisa'yı gördüğüm içindir ?Hiçbir fikrim yoktu,sadece biran önce Melisa'nın yanında olmak istiyordum.Dilimde tekrar eden bir şarkı vardı ; Melisa ile bizim şarkımız... Bu şarkıyı Melisa ile birlikte yazmıştık.Galiba ne zaman bu şarkıyı dinlesem aklımda bir kişi vardı,o da tabi ki Melisa'ydı.Bizim tek bir hayalimiz vardı.Gerçekleşmeyecek olsa da bizi mutlu eden.O da bir gün kendi grubumuzu kurup şarkı söylemekti.O ne kadar uzakta olsa da ben hayalimizi gerçekleştirmeyi kafama koymuştum.Melisa'nın yanına vardığımda gözyaşlarıma hakim olamadım.

''Doğum günün kutlu olsun canımın içi,kardeşim,herşeyim.Olmuyor sensiz yapamıyorum.8 senelik kardeşim şimdi toprağın altında beni dinlerken ve ben senin o mavi gözlerine bakamıyorken yapamıyorum be.Şimdi yanımda olmanı o kadar çok isterdim ki.Her zaman ki gibi yanımda olmanı.Gidişinin ardından tam iki sene geçti.O kazayı keşke hiç yapmasaydınız diyorum içimden.Yapmasaydınız da şimdi ben burada bu konuşmayı yapmasayaydım.Çok özledim seni,sana sarılmayı.Biliyor musun bu gece seni rüyamda gördüm.Gerçekten iyi misin orda ?Rüyamda dediğin gibi.Sen iyi ol yeter ki.Hoşçakal kalbimin prensesi.Şimdi gitmem gerek.Çok seviyorum seni.Hoşçakal...''

Yanından gitmek istemiyordum.Ama daha fazla kalamazdım.Biraz daha kalırsam ayrılamazdım.Muğla'ya iki senedir sırf Melisa için geliyordum.Garaja doğru yola koyulmuştum.Denizli'ye geri dönmek için otobüse bindim.Yine müzik dinlerken yanıma benim yaşlarımda uzun boylu,kumral saçlı,ela gözlü biri oturdu.Bir süre sonra bana dönerek 'iyi misin?' diye sordu.Dışarıdan önceden ağlamış olduğum belliydi galiba,tek cevabım 'evet' di.Adı Burak'mış,sohbet etmeye başladık.Oda Denizli'ye gidiyormuş.Tanıştığıma memnun olmuştum ama tek yapmak istediğim müzik dinlemekti.Bu yüzden fazla konuşmadık.Eve varınca Kaan'ı aradım.Melisa'nın yanına bir daha gittiğimde hayalimizi gerçekleştirmiş olarak gitmek istiyordum.Bu yüzdende Kaan'a ihtiyacım vardı.

İki hafta sonra sınav sonuçları açıklanmıştı ve ben çok mutluydum.İstediğim üniversiteyi kazanmıştım.Kaan'da orada okuyordu.Bu yüzden alışmam zor olmayacak gibiydi.Antalya'ki 'Akdeniz Üniversitesi Konservatuar bölümü' ne istediğim yere,hayalime az kalmıştı.Her geçen gün Melisa'yı biraz daha yanımda hissediyordum.Ve beklediğim gün gelmişti.Okulun yurdunda kalmak istemediğim için ev tutmuştum.Kaan beni almaya geldi ve birlikte okula gittik.Heyecanlıydım bu yüzden de Kaan'ın yanımdan hiç gitmemesini istiyordum.Sınıfımı öğrenip gittiğimde,sınıfta Burak'ı gördüm.Aynı sınıfta olacağımız veya aynı üniversitede olacağımız aklımın ucundan bile geçmezdi.Beni Görünce yanıma geldi.

-Merhaba,dedi ve gülümsedi.

-Merhaba sende mi burada okuyorsun?

-Evet.Aynı okulda olacağımızı tahmin etmezdim.

-Bende,dedim.Ama içimden bir ses onu burada gördüğüme çok mutluydu.Yeniden görmek iyi gelmiş gibiydi.

-İstersen yanımda oturabilirsin? dedi ve hiç fark etmediğim gamzesini gördüm.

-Olur,dedim ve gülümseyerek oturduğu yere geçtim.

2 ay geçmişti ve her geçen gün Melisa ile olan hayalimize çok yaklaşıyordum.Grubumuzun üç üyesi belliydi bile sadece bateristimiz kalmıştı.Bu üyelerden biri Kaan,biri Aleyna diğeri ise Burak'tı.Aslında Burak'ın teklifimi kabul etmesi bir mucize gibiydi benim için.İlk sorduğumda kabul etmiyecek gibi gelse de etmesiyle beni çok mutlu etmişti.Git gide Burak'la daha yakın olmuştuk.Ben kendimi ilk defa Melisa'dan sonra birine karşı yakın hissetmiştim.

O gün Tarık aradı.Baterist aradığımızı duymuş,galiba Kaan söyledi.Ve bateristimizide bulmuş olduk,Tarıktı.Bunu derken bile gülüyordum,Tarık'ın ne biliyim ya bateri çaldığını bilmiyordum.Bu yüzden inanmak istemiyorum galiba.Ama çok mutluydum ,çünkü Melisa Burak hariç gruptaki herkesi tanıyordu.Ve burada olsaydı ona da kanının ısınacağına emindim.Melisa'nın yanına gitmek istiyordum.Ama bu sefer yanımda Melisa'nın sevdiği tüm kişileri yanımda götürmek istiyordum.Ailemle bağımı kesmiştim artık bana değer vermedikleri için bende onları sevmemeye başlamıştım.Can'ı aradım,hem dertleşmek hem de onuda götürmek için.Günlerden perşembeydi ve cumartesi günü gitmeyi planlamıştık.Bugünü de sayarsak üç gün vardı.Nasıl geçirecektim o üç günü,artık gerçekten Melisa'nın yanımda olmasını istiyordum.Ama istediğim şey gerçekleşmeyecek birşeydi.Onun artık gelmeyeceğine inanmak istemesem de öyleydi.Cumartesi günü gelmişti.Melisa'nın yanına gideceğimiz için ve onu daha çok hissetmek için ondan bana kalan kıyafetlerinden giydim.Kapı çaldı,açmaya gittim Kaan gelmişti.Eşyalarımı alıp hava alanına gittik.Can ve Aleyna İzmir'den direk geçecekti.Hava alanına vardığımızda Tarık'lar bizi bekliyordu.Uçağın kalkmasına yarım saat vardı ve ben ister Tarık olsun ister Kaan olsun bir şey sakladıklarını anlamıştım.Sorsam eğer böyle bir şey varsa söylemiyeceklerini bildiğim için,bir umut Burak söyler diye ona sordum.

-Burak!Bir şey sorcam ama biliyorsan doğruyu söyliceksin.

-Sor,tabiki.

-Kaan ve Tarık benden neyi saklıyor?

Cevap vermedi ve sadece pis pis güldü.Kendimi resmen gizem arayan dedektifler gibi hissetmiştim.Ama bana hiçbir şey söylemiyorlardı.Uçağın kalkma vakti gelmişti ve yerlerimize geçtik.Ben müzik dinlerken uyuyakalmışım.Uyandığımda Muğla'ya gelmiştik.Can ve Aleyna bizi bekliyordu.İkisini de çok özlemiştim ama bir an önce Melisa'nın yanına gitmek istiyordum.Ama aslında belki Aleyna veya Can biliyordu dedim içimden.Sormak istedim ama bir sustularmıda tam susuyorlar,o yüzden de sormadım.Melisa'nın yanına gittiğimizde beni biraz yalnız bırakmalarını istemiştim.Melisa ile konuşacaklarım vardı.Onlar gidince neden bilmiyorum gözyaşlarım akmaya başladı.

''Bebeğim,aşkım,canımın içi ben geldim.Hayalimizi gerçekleştirdim.Söz vermiştim ya hani sana.Ben seni çok özledim be kardeşim.Senin gitmenle herkes gitti.Ailemle aramı biliyorsun zaten iyice bıraktılar beni.Nerdesin canımın içi ?Şimdi çıkıp gelsen karşıma anlatacak o kadar çok şeyim var ki sana.Grubu toparladım hem Kaan'la Can varya onlar gitaristimiz oldu bebeğim.Burak diye biriyle tanıştım.Çok iyi biri tanısan sende çok seversin bak,oda grupta.Tarık varya bateristimiz o oldu.Aleyna'yla bende söylicez.Sende olsaydın keşke yanımda en ihtiyacım olduğum zamanda yanımda olsan keşke.Neyse bak onlar geliyo hoşçakal özüm,hoşçakal kardeşim.Mekanın cennet olsun bebeğim,gidiyorum ben,Hoşçakal  :( ''

Tarık'lar gelmişti,daha doğrusu beni bekliyorlardı.Yanlarına gittim,Kaan kulağıma 'zamanı geldi' dedi.Ama ben neden bahsettiğini anlamadım.Bu yüzden anlamadığımı ifade etmek için bir bakış attım.Ama sadece güldü.Ne sakladıklarını bilmeyen tek kişi bendim galiba.Artık söyleyin diye düşünürken Burak yanıma geldi ve ''CANLI MÜZİK SÖYLEMEYE HAZIR MISIN ?'' diye sordu.İlk başta inanmadım karşımda organizasyonu görünce ne diyeceğimi bilemedim.Tek yapmak istediğim o sahneye çıkıp Melisa'ya şarkımızı söylemekti...

''Artık hayalimiz tamamıyla gerçekleşti Melisa,bugün bu sahnede şarkımızı senin için söyliyeceğim.Yanımda olamasan bile ben seni yanımdaymışsın gibi hissediyorum artık.Bugüne kadar yaptığımız her şey kalbimde kardeşim.Sen herzaman kalbimdesin ve öyle kalacaksın.''