İnsanlıq

Fırtınasız bir okeana őz gəmimizi seyahet etməsi űçűn itək.Bir neçe műddetden sonra fırtına biz daxil gəmimizidə qayalıqlara çırpıb parça- parça edəcək.Bu cür bənzətməni insanlar üçün elədim.Niyəmi?Təsəvvür edin inandığımız dostumuzun,gűvendiyimiz yaxinimizın,aşiqi olduğumuz sevdiyimizin bizə eledikleri saxtakarlıqlar zerre-zerre toplanıb sonda parçalara ayırmadımı bizi?Ne parçasi düzdü qəzada sınıqlanmiş o yazıqlar olduq sanki.Sonucu ise çixilmaz yol.Gedilmez ünvan.Ne başa düşənimiz,nədə qarşımıza qoyub anlata bildiyimiz əzablarimiz var.Bize ele gelirki yumruq halında birleşdirib divarlarda izlerimizi qoya bilerik.Gűlmeliyik,içimiz anaya hesret ővlad kimi hayqırsa belə.Yaniliriq dostlar.Çunki bizide yanıldıblar....
A.Ə.