Sa loob ng apat na buwan na nakalipas ganun parin Profs are still terror lol di naman lahat at walang tulogan sa pag rereview. Ganito ang buhay sa college, palakihan ng eyebags para makapasa. Notes are flooding everywhere
Kala ko pa nga nuon "ang ganda kaya pag nasa college na" masaya naman minsan kasi walang klase, its true pero babawiin rin naman sa walang araw o gabi na tulog for the upcoming exam.
Katulad ngayon walang prof and its been 20 minutes na nakalipas, pati mga prof ngayon paasa narin
11:00
11:30
11:45
"Ano ba naman yan, sana di nalang ako pumasok wala rin palang prof"
"Okay lang yun, malayo pa naman ang med terms kaya relax muna tayo ngayon"
They were murmuring. Nakaka bored na kasi sa kahihintay. Ang iba nag silabasan na to go home and ang iba abay ewan
After forever .....
Walang forever dba? Edi tapos di JK
Minutes passed at lumabas nalang kami papunta sa cafeteria. Walang magawa kaya ito, nag aabang ng himala ang mga gago nag aabang naman ng chix hays sa loob ng maraming pagkain
"Kuha muna ako ng tubig bro" paalam ko sa kanila bago tumayo. Wala naman ako ibang gusto kainin kundi saging lang naglilihi sguro
Papaliko na sana ako ng may nakita akong babae. Tapos na ----------
*Boogs*
Nahulog yong dala kong tray lol ang sa akin pa talaga ang nahulog tssss
"Ay sorry, nagmamadali kasi ako eh di na kita nakita sorry talaga" tinulongan ko syang kunin ang mga nahilig na notebooks nya. Bad trip naman, pati saging ko nadamay may pasa na.
"Okay lang" Ano bang akala ng babae na ito sakin? Laggam? Na di nya ako makikita kay laki kong tao lol hmmm alams ko na to, I smiled at her na para bang alam nyo na yon but shes familiar really I think nakita ko na sya before
"By the way, Im Anemic" I offered my hand para makipag hand shake sana tapos tinignan lang nya ang aking kamay then she looked at me from head to foot.
"Im Tine" She shook my hand. Moody sya infairness, pagkatapos kong binigay ang gamit nya, umalis na sya na para bang nagmamadali pero bago sya lumabas ng cafeteria, tumingin uli sya sakin and she snubbed
BINABASA MO ANG
Slipped
UmorIt was in my 2nd year of college when I met her. Wait, scratch that, when I noticed her pala. We've been schoolmates since elementary at noon ko lang sya nabigyan ng pansin when she shifted her course at naging magkaklase na kami. There were a lot o...
