verdwaald

35 4 3
                                    

pv shara

"we moeten links gast""nee rechts" Daan en max hebben al voor de vierde keer ruzie over waar we heen moeten. "geef hier"ik ruk de kaart uit hun handen. "sukkels we moeten rechtdoor..." bam toen waren ze stil. "laat mij eens kijken"Mike loopt naar me toe en kijkt over mijn schouder mee. "je hebt gelijk sas"concludeert hij "kijk jongens dan sla je een stuk af en ben je er sneller."ik glimlach naar hem.  dromerig kijken we elkaar aan. "Jo tortelduifjes komen jullie dan nog?" o shit ik kijk vlug weg en sluit aan bij de groep. "luister goed sas hij is van mij en je blijft met je tegels van hem af, ben ik duidelijk?" Diana kijkt me vals aan. ik knik, hij zal toch wel voor haar kiezen wat maakt mij nou interessant? precies helemaal niets.

- uur later-

"we hadden er allang moeten zijn"  Daan heeft de kaart weer te pakken gekregen. "oho nee, mijn naald hakje is gebroken. Mike kun je me dragen?" Diana kijkt hem met puppy ogen aan. "*zucht, Diana ik ben zelf ook moe, en ik had je nog zo gewaarschuwd. kijk naar sas zij heeft geen last en gewoon bergschoenen aan, dus eigen schuld" woedend kijkt ze me aan. nu zullen we het krijgen. "het is anders wel haar schuld dat we verdwaald zijn zij heeft ons hier heen gestuurd" Daan, Nick, max en de meiden zijn het er mee eens. het was ook gewoon mijn schuld. nog meer beschuldigingen vlogen mijn kant op. het word me teveel ik draai om en loop hard weg. blijven lopen, blijflopen. galmt het door me heen. ik ren het bos uit een graan velt in. ik baan me er een weg door heen en stop bij een grote boom. huilend zak ik tegen de boom aan en blijf daar zitten.    



alsjeblieft een extra groot hoofdstuk omdat ik al zoo lang niet geschreven heb.

xxx Claudia




I will always love youWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu