2.BÖLÜM

66 6 0
                                    

Benim alarmımın ve ablamın alarmının aynı anda planlanmış gibi çalmasına uyandım. Her zaman ki gibi kahvaltıyı ben hazırladım. Kahvaltı dediysem birtek kuş sütü eksik olan kahvaltılardan değil, ögrenci evi kahvaltılarından. Ablam sabah canavarlığıyla masaya oturdu. Tabii insan hergün süslü püslü görmeye alışınca bir anda sade helinden korkuyo.

- Günaydın... dedim.

- Günaydın çok acelem var hemen çıkıcam hızlı ol!

Sinirli gibiydi sanki rüyasında bişe görmüş ona yetişmeye çalışıyo. Çayları doldurdum ve karşısına oturdum. Ben yavaş yavaş yerken o çoktan bitirmişti. Odaya gidip makyajını yaptı ve bir hışımla çıktı. Bende toparlanıp çıktım. Daha dersimin başlamasına 15 dakika vardı ama ben çoktan okula varmıştım. Tek başıma sırama oturup kitap okudum. Bir anda hoca içeri girdi.

- Sınıfa yeni öğrenci geldi çocuklar, hadi birinizin yanına gelsin.

Çocuk çok yakışıklı, çalışkanada benziyo, benim yanıma oturmaz diye düşündüm, o yüzden hiç sesimi çıkarmadım. Ama çocuk gelip benim yanıma oturdu.

- Selam, ben Levent.

- Selam. dedim şaşkın bir şekilde.

- Sanırım tanışmak istemiyorsun

- Yo sadece şaşırdım. Benim yanıma oturmak istemezsin diye düşünmüştüm.

- Neden ki?

Yakışıklısın diyecektim ama düşündüğümde bile yüzüm kızarıyodu o yüzden;

- Çok çalışkana benziyosun. dedim.

Hiç bir şey söylemedi bende daha üstelemedim. Dersimiz matematikti bu dersi pek sevdiğim söylenemez ama yinede biraz ilgim var bu yüzden dersi dinliyorum. Hoca tahtaya çok karışık bir soru yazdı. Levent kalkar diye düşünmüştüm ama kalkmadı. Bir ders bu soruyla geçti ve Levent hep dışarıyı izledi. Zil çaldığında Levent hızlıca sınıftan çıktı, bende peşinden çıktım. Çok hızlı yürüyordu ama yetiştim.

- Bir şey mi oldu?

- Hayır!

Sesi sert çıktı, biraz korktum ama belli etmedim.

- Nereye gidiyosun? Bu arada benim adım Duru.

- Seni ilgilendirdiğini düşünseydim senide çağırırdım DURU!

Birden böyle çıkışınca adımlarım yavaşladı ve durdum. Daha doğru düzgün konuşmamıştık bile böyle bağırması çok saçmaydı. Ayrıca neye sinirlendiğini bile anlamamıştım. Koridorun ortasında öylece kala kalmıştım zaten sonra zil çaldı. Hızlı adımlarla sınıfa girdim.

KAYBOLAN HAYALLERHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin