Kalabalık beni sahiden sıktı.Ben ikide bide böyle olurum,bazen bütün insanların boynuna sarılıp öpecek kadar seviyorum, bazende hiçbirinin yüzünü görmek istemiyorum.Bu nefret filan deyil...
İnsanlardan nefret etmeyi düşünmedim bile...
Sadece bir yanlızlık ihtiyacı.Öyle günlerim oluyor ki. etrafimdan küçük bir hareket, en hafif bir ses bile istemiyorum. Fakat sonra etrafıma birden bire bana yakın birilerini arıyorum. Bütün bu beynimde geçenleri teker teker , uzun uzun anlatacak birini. O zaman nasıl hazin bir hal aldığımı tasfir bile edemesiniz.
Kış günü sokağa atılmış zavalı bir kedi gibi hisediyorum...
-Mavişim
ŞİMDİ OKUDUĞUN
~MAVİŞİM~
Casuale"Ben bu sözleri beğenip hisetim için sizinde, bu sözleri okuyup hisetmenizi istiyorum..."
