Ik zag niets
Never nooit niet meer
Tot ik 17 jaar werd
Na 7 jaren werd alles anders
Ik zag wit
Ik zag jou
Ik dacht dat ik er niet meer was
Je leek wel een engel
Zo mooi zo zacht
En ik wist zeker jij had macht
Je hebt op me gewacht
Jaar in jaar uit steeds opnieuw
Toen zag je een visioen
Je verdreef het donker om me heen
En het werd zo licht als nooit voorheen
Nu zeg ik je vaarwel
Ik ben klaar ik heb genoeg
Nu ga ik heen alleen niet meer weer
JE LEEST
Mijn hand zijn wil
Poetryik heb in dit boek al me gedichtjes van toen ik begon met dichten in 2015 tot begin 2016 geschreven. ik vond het toen leuk om ze te schrijven en had toen ook het gevoel een behoorlijk goed te zijn, (daar denk ik nu wel wat ander over wanneer ik ze...
