Chapter 2.3

37 1 2
                                    

Chapter 2.3- The Judgement day

January 15

kahapon natapos ang contest ko and all I can say is that

TALO NA AKO (_ _)

I am not satisfied of my work

nanonood kami ngayon ng Three Idiots

it is almost past 11 na ng gabi at ang ilan naming kasamahan ay tulog na

kuya Kevin and I na lang ang nanonood sa laptop niya

"ayan na! hahaha makukuryente na yung ihi hahaha XD" sobrang sakit na ng tyan ko kakatawa halos mangiyak-ngiyak na ako

"hahaha loko loko talaga tong si Rancho oh! wooow haha sakit nun haha" sabat ni kuya

naramdaman kong namamanhid na yung likod ko

"kuya hahaha pahiga ah! sakit na ng likod ko eh"since nakahiga na si kuya at wala na akong pwestong mahihigaan nakihiga na lang ako sa may binti niya

buong movie nagcocoment at nagtatawanan lang kami ni kuya nun

kami nga lang yung nagkakaintindihan since tulog na yung iba

dumating yung adviser namin na si ma'am Rose at pinapatulog na kami dahil tomorrow will be the Judgement Day

"Ann pwedeng tumayo ka na? namamanhid na yung binti ko eh"

"ay sorry kuya napasarap higa ko eh, geh good night kuya'

"good night" tumayo na ako at inayos yung pwesto ko sa tabi ni Chloe

pumunta naman sa side ng tulugan ng boys si kuya

---- The Judgement Day----

"ummmm ayoko zzzzzz hmmm" nagsasalita ng tulog si April

grabe! ilang gabi na niya yang ginagawa

dahil nasa right side ko siya, minsan nasuntok pa ako ng wala sa oras =____+

"hmmmmm (hilik na malakas) uhhh (hilik ulit) opo ma'am zzzzz" astig! achievement na marinig kong magsalita ang adviser namin hahaha lakas pa ng hilik NICE!!!

bumangon na ako at nag-unat-unat

may mga gising na rin at nag-iigib ng tubig, may water shortage kasi dito sa Kaylaway

5:00 am

"ma'am good morning! oh mga kakagising ninyo lang ata " biglang pumasok ang Principal ng School namin sa quarters

" opo ma'am ito na nga at pinaghahanda ko na sila para mamaya sa awarding"

"ah ganun ba eh dapat may manalo ha, teka pupunta ako sa Tagaytay para magsimba sinong gustong sumama?"

aba! once in a life time lang magyaya yung principal kaya grab the chance na hahaha

nagsitaasan naman kami ng kamay kahit yung iba mga nakahilata at may mga muta pa sa mata

"sige hahantayin ko kayo sa kotse... sige ma'am" umalis na yung principal

mga nabuhayan ng dugo ang aming mga katawan

agad-agad nagsitoothbrushan, nagpalit ng damit, onting pulbo at suklay ready to go na!

wala nang ligo-ligo hahaha ^____^

nagsisakayan na kami sa kotse ng principal with other chairmans

dahil sa kupad kong maglakad nawalan tuloy ako ng upuan =___=

Pathetic EndTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon