Havanın soğuk rüzgarı sarı buklelerimle oynaşırken kırmızı beremi kulaklarımın üstüne doğru çektim; "off " Gözlerim minibüsün yollarına kaydı.Yarım saat beklemem rağmen gelmeye inat eden minibüsün üzerine bir'de durağa ev sahipliği yapan sessiz mahalle sokağında beklemek tüylerimi ürpertmiş ve sinirlerimi hoplatmıştı.Telfonumun müziğiyle düşüncelerimi beklemeye aldım ve büyük geniş çantama telefonumla karşılaşması üzere elimi daldırdım "ahh!Nerede buu..." "Hah" Telefonumu çantamdan çıkarmamla olan oldu Kuğu gibi süzülurken kaldırım taşına,bana el sallıyordu "Hayırrrrr...."ve "dıııııııııııııttt..☺" Tuzla buz olmuş ekranına bakarken göz yaşlarıma engel olamadım.dışa vurmasamda içimden ettiğim küfürlere ben bile şaştım.Elim anlımda yavaşça yere eğilirken bir yandan da; "ıhı. . ıhı. .Allahım ben ne yapacağım şimdi!.."Telefonumla geçirdiğim güzel günler aklımı çelerken hıçkırıklarıma engel olamadan ağladım.....
