Love Measurement

Chapter 1 - Jhei

"Okay mommy. All you need is follow everything I said. Bibigyan din po kita ng reseta for baby anna's vitamins para mas maging lively sya. And be more careful and hygenic po next time. Wala naman pong mawawala kung magdodoble ingat tayo." I said to my last patient for today.

"Thank you doctora. Pasensya na kung napurnada pa ang pag-uwi nyo. Sige po. Mauuna na po kami." sabi ni Mrs. Sanchez.

"Wala po 'yun. Ingat po kayo." I smiled at her as I bid my goodbye.

"Dra. your last appointment for today will be your surprise visit at Signatures and a meeting with your employees. And for tomorrow, you have a luncheon meeting with Mr. Saavedra for the development of Magnets. Aaaannd that's all. You can have a break!" Krissy Sarmiento said beside me. She's my secretary for 2years and one of my closest friend here in Manila.

"Thanks bakla. I really owe you everything. Ikaw ang laging nag-aayos ng schedule ko since day one and I really appreciate it." I said while looking at her.

"Oh no! Cut that drama bakla! Kokotongan talaga kita. Arte-arte neto. Hahaha! Osya! Magpahinga ka na muna habang may aasikasuhin lang ako sa labas. Tapos tatawagin na lang kita kapag pupunta na tayo sa Signatures. Sabay na tayo. Pakain, ah!. Gutom na'ko, eh. Hahaha." sabi ni Krissy habang palabas ng clinic ko.

"Hahaha. Ang takaw mo talaga. Sige na!. Tawagin mo na lang ako pag aalis na tayo." I teasingly told her before she got out.

As the door slowly shut, I lay my back at my swivel chair and let out a deep sigh. It was indeed a tiring day. Most of my patients came over kasi nabalitaan nilang I'll have my 3month-vacation leave.

Halos wala akong pahinga the whole week sa sobrang dami ng nagpaschedule for check-ups. Wala naman kaming magawa ng secretary ko kundi ischedule sila since magbabakasyon nga ako.

2 years na din kasi akong hindi nakakauwi samin. I really miss my family. Especially my youngest baby brother. The last time they visited me he wants me to come home with them. I smiled at that thought. kahit bulol pa sya magsalita pinipilit nya talaga akong sumama sakanila pag-uwi. Haaay! I really miss them.

By the way, kanina pa ako dada ng dada dito eh hindi pa ako nagpapakilala. I'm Jheicka Arellano, 23. Sabi nila, super successful na daw ako considering my young age. Literally, yes! I'm successful. Financially stable because of my restaurant businesses and my career being the most sought pediatrician in the Metro. But behind that, I'm still not contented with my achievements. I can't possibly find the happiness I am looking for. Maybe because of "that".

Sa sobrang lalim ng pag-iisip ko, hindi ko namalayang nakatulog ako.

Nagising na lamang ako sa marahang pagyugyog ni Krissy.

"Bakla! Tara na. 3pm na, oh!" she said while showing her wrist watch.

"Ayy! Sorry! Nakatulog pala ako." sagot ko sakanya sabay kuha sa maga gamit at bag ko.

"Pagod na pagod ka, ahh. Kailangan mo na talaga magpahinga. Sumobra kasi pagiging workaholic mo, eh. Ayan tuloy! Nabawasan ng 0.000000001% ang maladyosa mong kagandahan." sermon nya sakin habang papunta kami sa Pagani Huayra ko na nakapark sa tapat ng clinic ko.

"May sermon na nga, may pambobola pa. Oo na!. Libre na lahat ng kakainin mo mamaya." sabi ko habang pasakay sa driver's seat.

"Yeehhheeeeeyy!!!!" tuwang-tuwang sabi nya with matching air punch at talon pa bago umupo sa passenger's seat.

The 30-minute drive to Signatures became lively as usual because of her craziness. Hindi ko talaga mapigilan itong babaeng to sa mga kalokohan nya. One reason kung bakit siya ang kinuha kong secretary ko is because she's a real person. Wala syang pakialam kung ano sasabihin ng ibang tao sa kanya as long as alam nyang nasa tama sya, marunong syang tumanggap ng pagkakamali nya, at alam nya kung saan sya lulugar depende sa sitwasyon.

*Signatures by Jhei*

Pagkarating namin sa Signatures, agad kaming bumaba at ginawa ang mga dapat namin gawin. So far, maayos naman ang takbo ng restaurant ko. Maraming guests ngayon dahil weekend at nagkataong end of the month pa.

Tumulong na din muna kami ni Krissy sa resto. Nang makita kong medyo konti na yung mga kumakain, inaya ko na si Krissy sa office ko at nagpaserve na lang kami ng dinner dun.

Nagkwekwentuhan lang kami habang hinihintay ang dinner namin. Inaaya ko sya na sumama sakin para naman makapg bakasyon din sya. pero ang sabi ng luka, "Ayoko nga!. Isasama mo pa ako sa Bulacan. Mamaya mabatukan lang ako ni tita dun. Atsaka, hindi ko kayang iwan ang buhay ko dito, no. Kahit saglit lang hindi ko talga keri. Saka, gaga ka. Hayaan mo naman akong mahiwalay sa'yo. Nakakasawa din kaya ang pagmumukha mo. Hahahahah!" Natawa na lang din ako sa sinabi nya.

Pagdating ng isang staff ko dala ang pagkain na pinaserve ko, hindi na ako pinansin ni Krissy at nilantakan agad ang pagkain. Gutom na gutom si gaga. Hahahahaha!. Kumain na din ako at nagrereklamo na din ang mga alaga ko.

After we ate dinner, napagkasunduan namin na sumaglit sa bar nearby the resto para mag-unwhind at sabi nga ni Krissy, "para mabusog din naman yung mata natin." If you know what she mean. Hahaha.

Nagpunta na kami sa bar at pumwesto sa may bar counter. We ordered a Bloody Mary drink for her and a Cinderella drink for me. We're planning to get drunk. We just want to unwhind so after an hour na pagpapakabusog sa mata namin dahil mas maraming pogi ngayon (kahit konti naman lumalandi din kami.. hihihihi), we separate ways. Sinundo kasi sya ng boyfriend nyang si Daniel.

Ako naman dumiretso na sa condo ko para makapag-empake ng ilang gamit. May mga gamit pa naman ako sa bahay namin sa Bulacan kaya no need to bring much.

Hindi na ako tumawag kila mama para sabihing uuwi ako bukas. I want to surprise them. Namimiss ko na talaga sila. Pati na din gusto kong makalanghap ng sariwang hangin. Masyadong polluted na dito sa Manila, eh.

Since tapos na akong magpack ng mga important things na dadalin ko bukas at dala na din siguro ng pagod, nahiga na ako sa kama ko at unti-unti ipinikit ang mga mata hanggang sa makatulog ako.

~~~

Sorry kung masyadong maiksi and dull.. Wala pa kasi akong maisip na magandang flow ng story.. But I promise to write better next time.. ^^

love! love!