Chapter 16

9K 253 6
                                    

"ENOUGH OF IT!" napunta ang atensyon ko kay Rust.

"Hon.."

Bakas sa mukha nya ang gulat, at takot. I shrug my head and look at them. He lie to me. All this time, akala ko mapag kakatiwalaan sya.

I took my bag and about to leave when he grab my arm. Takot. Yun ang naka bakas sa mukha nya. Naka tingin samin si Enrico. My child.. Or he's not?

"Hon, where are you going?" tumawa ako ng pagak. Fuck, it hurts!

"You got some nerve to call me hon? Let go of me, Rust. Alam mong galit ako sa mga sinungaling!" sigaw ko.

"Shon.. Do you remember now?"

Lumingon ako kay Rhyne. I couldn't believe I loved this man. I couldn't believe na hinabol-habol ko sya at pinag mukha akong tanga. They both hurt me.

I remember everything now. Everything. From the very beginning.

"Of course Rhyne.. I remember everything. Simula sa pinag mukha mo akong gago hanggang sa pag mukhain akong tanga ni Rust. I couldn't believe na sa lahat ng tao sa mundo. Yung taong minahal  ko ng lubos at taong pinag katiwalaan ko ng buo ang gaganito sakin."

I purposely emphasize the word 'minahal' at 'pinag katiwalaan'. Minahal ko din si Rust. Totoo yung pag mamahal ko sa kanya.

Bakas sa mukha nila ang guilt at sakit. Nag unahan tumulo ang luha ko. Nagulat ako ng yumakap sakin si Enrico. Mas lalo akong naiyak. Minahal ko ang batang to. Mahal na mahal ko na parang sarili kong anak. I held his arm.

"Alexine I love you so much. Please d-don't leave us." naluluhang sabi ni Rust. I smile bitterly.

"I loved you, Rust. I gave everything to you. Pero hindi ko iiwan si Enrico. Sakin sya." mariing sabi ko saka hinatak yung bata.

"Shon where are you going!?" habol sakin ni Rhyne.

"Somewhere far from both of you. Somewhere far from my past that keeps on hunting me."

With that, umalis kami.

"Mommy, where are we going?" Enrico. I smile to him.

"We're going to magic land baby. Duon muna tayo pang samantala." sabay punas ko sa luha ko.

"Di'ba dapat happy ka kasi pupunta tayong magic land? Then why are you crying?" naiiyak na tanung nya.

"I'm happy baby. Let's go?" tumango lang sya.

Di ko alam kung san kami pupulutin.

Kinuha ko yung ATM card ko at nag withdraw ng pera.

Agad kaming nag check-in sa hotel. Tinignan ko si Enrico.

"Baby are you hungry?" masuyong tanung ko.

Umiling sya. Naka yuko sya. It made my heart turn to shatter pieces when I saw nonstop teardrops from his eyes. My baby!

"B-Baby what's wrong?" nag aalalang tanung ko. "May masakit ba sayo?" umiling sya.

"M-Mommy.. D-Daddy is crying.. And we left him.." umiyak na sya ng malakas.

"B-Baby hindi mo pa maiintindihan yung situation ni Mommy.. I'm sorry kung nadamay ka. As long as Mommy remembers, nasa buhay na kita nung umpisa pa lang and Mommy can't live without you." garalgal na boses ko.

"Pero Mommy.. I miss Daddy.. I miss him already." Iyak nya pa.

"I'm sorry.." sabay yakap ko sa kanya.

Seeing Enrico's tears are shattering me apart.

What should I do?

RHYNE'S POV

"It's your fault! If something happens to Shon I will not know what I can do to you!" mariing sabi ko sa kanya.

"Damn.. Alexine." bulong nya. Napa sabunot pa sya sa buhok.

Hindi ko mapigilang masunok sya. Agad lumikha iyon ng kumusyon. Nag pupuyos ako sa galit na umalis. I have to find her.

Nahampas ko ng malakas yung manibela. San ko sya hahanapin!?

Bumalik ako sa bahay. Naabutan ko si Dad duon. Gusto ko silang sigawan ni Mom na parang tanga na naka kandong pa sa tatay ko. Tumikhim ako. Nagulat sila sa ekspresyon ko.

"Dad can we talk?"

"Why so serious, baby? Hindi ko ba dapat malaman iyan?" Mom

"Mom." mariing sabi ko. Tumikom sya.

"Okay. At the library." Dad. Sumunod ako sa kanya na lumakad na.

Pag dating sa library, nagulat si Dad ng lumapit ako saka humawak sa balikat nya. My father is a six foot two tall man. But my brother is a six foot five and I'm six foot four.

"Dad help me find Shon." agad na sabi ko. Kumunut noo nya.

"Son are you still after her? She's dead for--"

"Dad buhay si Shon! She survive! Kanina lang kasama ko sya! She's even with her son, Enrico!" putol ko. Lumaki yung mata nya.

"Anak, there are millions of people who has the same faces but different per--"

"Dad! I had already proven it! Her name right now is Alexine Fuentes. Dad, yung lagi nyong pinupuntahan na shop ni Mommy. Sya may-ari nun! Dad please help me. You have connections di'ba?" desperadong sabi ko.

"Okay young man. But please. Wag mo kalimutan na mas malakas ako sayo, baka gusto mong bumaliktad?"

Napa bitaw ako. Nadiinan ko pala yung hawak sa kanya.

"Thank you Dad!" di ko napigilang mapa yakap. "I should get going." umalis agad ako.

"Rhyne.." nahinto ako sa tawag ni Dad.

"Yes?"

"What are your plans after this? After you get her? Ikaw narin nag sabi na.. May anak na sya."

I pause. And smile to my father.

"You'll accept two Collins at a raw, right Dad?"

Ngumiti sya saka tumango sakin. The best Dad ever!



My Lovely Ice PrinceTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon