Secret messages - Liam Payne #2 ON HOLD !

Acht

Ik ga vanaf nu als het vanuit iemand is geschreven iets anders doen namelijk als het vanuit Liam is geschreven staat erboven : {Liam}
--
{Liam}

Wanneer de woorden uit de dokters mond zijn gekomen staat mijn wereld even stil. Pas nadat ik besef wat hij eigenlijk heeft gezegd beginnen de tranen over mijn wangen te lopen.

"Ligt ze diep in coma of een lichte coma waar ze gemakkelijk uitkomt" krijg ik moeilijk door mijn keel.

"Sommige vrouwen verliezen bij een miskraam veel bloed waardoor ze in een lichte coma raken , uw vrouw heeft echt veel te veel bloed verloren en licht dus ook in een diepe coma. Het spijt me meneer , we zullen alles doen wat we kunnen doen."

En met die woorden verlaat hij de kamer.

Rustig komen mijn ouders op me afgelopen en tillen me van de grond af waarvan ik niet eens doorhad dat ik op de grond lag.

"Ze is sterk Liam , ze komt er bovenop" sust mijn moeder.

"Ze ligt gewoon in coma mam , ons tweede kindje is weg en niks is zeker of ze het gaat redden" huil ik

--
We zijn alweer 3 weken verder  & nogsteeds is er geen nieuws over Fleur , elke dag ben ik naar het ziekenhuis geweest ondanks dat iedereen zegt dat ik eens een keer wat rust zou moeten nemen. Vandaag ga ik ook weer naar het ziekenhuis , alleen deze keer niet alleen maar met Lindsey , ondanks dat we haar al een best lange tijd niet meer hadden gesproken wilde ze wel graag mee aangezien ze wel heel verdrietig om het nieuws was. Lindsey is dan ook eigenlijk wel de beste vriendin van Fleur. (omg sorry babey voor je super lang niet in het boek stoppen xoxo banana_niall luffjoee!)

--
wanneer de bel gaat sprint ik naar de deur & trek hem open en zie lindsey staan.

"Hey" begroet ik haar

"Hey li , klaar om te gaan"

"Bijna , wacht ff ik moet nog even gel in doen zoals je misschien kunt zien" zeg ik wijzend naar mijn haar.

Ze grinnikt & stapt dan het huis binnen en sluit de deur achter zich

"Ik loop dus even snel naar de badkamer , momentje"

Ik loop de trap op en loop de badkamer in , wanneer ik in de spiegel kijk schrik ik van mezelf. Wallen van hier tot tokio zijn te vinden onder mijn ogen & zoals ik al wist was mijn haar ook een of ander vogelnest voor zover dat kan bij mijn korte haar.

Ik pak het potje gel en breng mijn haar in model , en pak daarna wat wallen weg werk spul of hoe dat ook heet. Ik smeer dat een beetje onder mijn ogen en zie er direct wat frisser uit , ook spuit ik wat deo onder mijn oksels waarna ik weer rustig naar beneden loop. Beneden aangekomen zie ik Lindsey op de bank zitten met wat drinken.

"Je vind het niet erg toch dat ik wat drinken heb gepakt?"

"Nee tuurlijk niet"

Ze drinkt haar drinken op en als ze het op heeft lopen we vervolgens naar de auto.

~~

De radio speelt zachtjes door de auto wat een rustgevende sfeer geeft. Als we aangekomen zijn bij het ziekenhuis loop ik meteen al naar de goede kamer , de weg hier ken ik ondertussen ook uit mijn hoofd.

Ik stap de kamer van Fleur in en er ontstaat zich weer een brok in mijn keel , hoe ze erbij ligt breekt mijn hart. Haar lichaam spierwit , haar haren futloos lang haar haar liggend , haar mooie ogen gesloten. Ik ga naast haar bed liggen en pak haar koude hand vast.

"I miss you babey , pleas come back soon" Fluister ik in haar oor.

--

Na 1 uurtje bij Fleur te hebben gezeten moesten we weer naar huis omdat ze nog wat onderzoekjes naar haar moesten doen , als ze binnen 2 weken niet wakker word worden de stekkers eruit getrokken en is dat dus het einde van fleur.

Als ik de auto de oprit oprij zie ik een klein jongentje zitten voor de deur met vieze kleding en schrammen over heel zijn gezichtje en andere plekken van zijn lichaam.

"Justin.."

---
hihi , ily