Klişelerden Uzak

Bölüm 2

Mutluluğun muhtemel doruğunu yaşamadım hiç,yaşamakta istemem.Ama şu Anne özlemim! İşte bunun zirvesindeyim.Hayatım boyuncada başka zirvem olamayacak gibi görünüyor.Günler haftaları,haftalar ayları kovalıyor.Bu süreçte ben babamı toparlamaya çalışıyorum.Bazı günler sabaha karşı eve geliyor,10 dakikalık öğürme sonrası horul horul uyuyor.Bunu yapmadığı günlerde de zar zor aldırdığımız televizyonumuzu açar kısık gözlerle spor haberleriyle oyalanıyor.Zaman her şeyin panzehiri diye düşünürken zehrin ta kendisi oldu.

Kaybımızın 6.haftası.Ben saymıyorum ama babam hatırlatıp duruyor.Artık annemi daha iyi anlıyorum,kendi mutluluğunu düşünmez bizim gönlümüzü hoş tutmak için uğraşırdı.Şimdi ben babama annelik yapıyorum.Evde benimle kaldığı sürece güler yüzlü olmaya özen gösteriyorum.Karşı komşumuz Saliha nenem yemek yapmayı biraz gösterdi bana.Babana hayırlı evlat ol karnını doyur dedi.Ama sürekli aynı şeyler pişince evde babamda huysuzluk ediyor.Keşke bir kardeşim olsaydı,belki birbirimize destek çıkardık,yardım ederdik.Köy Şehre çok uzak sayılmaz gidip gezmek istiyorum ama babam beni hayatta göndermez.Hayatımın sonuna kadar burada yaşayamam ya..