Kemal madencilik yapar Nihan ise Ressamlık yapar.
Bir gün kemal ve Nihan aynı otobüse binerler.
-Buyrun bir tane.
-fazla Akbili olan var mı?
-Pardon ama parayla değil mi?
-Ben yardımcı olayım.
Nihan Gülümser ve o sırada çarpışırlar.
-Çok özür dilerim Çok özür dilerim.
-Önemli değil.
Kemal Akbili uzatır
-Şöyle vereyim. ve sonra çarpışırlar.
Kemal sorar ..
-iyi misiniz?
-iyiyim iyiyim.
Nihan yere düşenleri toplarken yanlışlıkla kemal'in kitabini alır. Kemal Nihan'a elini uzatır yerden kaldırır.
-Teşekkürler.
-Rica ederim.
- Buyrun lütfen.
-yok canım.
-ama olmaz öyle şey sonuçta siz ödediniz lütfen alın.
-olur mu öyle şey önemli değil gerçekten.
-Peki Teşekkürler.
-Şurası boşaldı isterseniz oraya geçebilirsiniz.
Nihan geçer ve..
-Bu arada gerçekten teşekkür ederim.
-Gerçekten önemli değil.
Nihan koltuğa oturur Ve bir Defter çıkarır ve Kemal'in gözlerinin resmini çizmeye başlar. Sonra gözlerini çizer ve Kemal Nihan'a doğru yaklaşır Nihan sayfa değiştirir ve bir yaşlı adama bakar onun resmini çizer Ama kemal gözlerini Nisan'dan alamaz.
Sonra kemal otobüsten iner. Nihan cama çiçek çizer,
Evet belki bir çok olaya tanık olmussunuz dur biliyorsunuz zaten ben yeni bir hikaye oluşturmak istiyorum.