Tied To Her Half (Fixed Series #1)

Chapter 3

Chapter 3

"Lauri, pwede ba kitang makausap?" tanong ni Ate Alex.

Ni hindi ko manlang namalayan na nasa harapan ko na siya. Ganoon nga siguro kalalim ang iniisip ko. Sa mga nagdaang araw kasi, hindi ko maintindihan pero parang nag-iba si Ate. Kung dati'y madalas ko siyang makita kasama ni Zean, ngayon ay iba na.

Madalas na ulit siyang sumabay sa amin ni Tusher pumasok at umuwi. May mga oras pa na kapag niyayaya siya ng mga kaklase niya para lumabas ay mas pinipili niyang samahan ang kanyang boyfriend.

Gusto kong tanungin siya, kasi kataka-taka iyon. Pero hindi na ako nag-abala pang gawin 'yon dahil baka mamaya'y natauhan na siya, narealize na niya 'yong mga sinabi ko no'ng nakaraan.

Sana nga ay ganoon hindi ba?

Wala rin naman akong ibang hangad kundi ang maging masaya silang dalawa. Kahit na masakit pa iyon sa parte ko ay wala akong pakialam. Makita ko lang silang masaya sa piling ng isa't isa ay masaya na rin ako, tatanggapin ko.

Tumango ako bilang tugon sa tanong niya. Ngumiti siya at naupo sa paanan ng kama ko, hindi kalayuan sa akin.

She sighed. "Alam kong nabigla ka sa nangyari noong nakaraan at oo, baliw na ako dahil hindi ko agad iyon naisip." Kinuha niya ang dalawang kamay ko, pinisil-pisil niya iyon saka tumitig sa akin. "Pero maniwala ka, iniwan ko na si Zean, kita mo naman diba, palagi na akong sumasama sa inyo..." pagpapatuloy niya pa.

"Hindi mo naman na kailangang magpaliwanag, nakikita ko rin naman sa mga kilos mo," sagot ko.

Napakurap siya pero maya maya'y ngumiti rin at walang sabi-sabi akong niyakap. Doon natapos ang usapan naming magkapatid nang araw na iyon. Sumapit ang kinabukasan at ganoon ulit ang nangyari, kasabay na namin ulit si Ate. Dikit na dikit na ulit siya kay Tusher, parang dati.

Sobrang sweet nila miski sa sasakyan, school, bahay, kahit saang lugar ata ay ganoon sila.

"Tsk, nakatitig ka na naman kay Kuya."

Mabilis kong inalis ang paningin kina Tusher at Ate matapos marinig ang tinig na 'yon ni Creed. Nang magtama ang mga mata namin ay seryoso na siyang nakatitig sa akin. Hindi ko kinaya ang tingin na iyon kaya ako na ang kusang umiwas. Sakto namang dumapo ang paningin ko roon sa dala niya.

May dala siyang box na maliit. Hindi ko alam kung anong laman no'n dahil nakatali iyon.

Kung nagtataka kayo kung nasaan ako, narito ako sa bahay nina Tusher. Paano kasi, magrereview daw sila, hindi naman dapat ako sasama pero hindi pumayag sina Ate at Tusher.

Sila na nga binibigyan ko ng personal space, ayaw pa. Ayoko naman na palaging ganito, para akong third wheel sa kanila.

"Anong laman niyan?" tanong ko para naman hindi masyadong awkward ang atmosphere namin nitong si Creed.

Nitong mga nakaraang araw ay palagi nalang niya akong kinakausap. Sumasabay na rin siya sa amin pumasok. Hindi ko tuloy maiwasan hanapin iyong batang babae na palagi niyang kasama.

Sinulyapan niya ang box saka naupo sa tabi ko. "Ibibigay ko sana kay..." Napakamot pa siya sa kanyang ulo.

"Kay?" tanong ko.

Siguro'y doon niya iyon ibibigay sa kasama niya laging babae. Wala naman akong ibang maisip na babaeng pagbibigyan niya niyan bukod doon.

Bumuntong-hininga siya. "Ewan, hindi ko na rin alam."

Nangunot ang noo ko sa isinagot niya. Hindi niya alam, possible ba iyon? Naghanda siya ng regalo pero hindi niya alam kung sinong pagbibigyan niya? Ang weird naman ata no'n. "Tsk, kunwari ka pa, doon mo siguro iyan ibibigay sa batang babae na kasama mo," tukso ko.