Uyandıgım uykunun mahmurluğundan kurtulup da odam da ki eşyaları farketmemle birlikte yüzüme bir mutluluk dalgası yayıldı. Kalbimin atışı kendini yerinden fırlatacak kadar hızlıydı. Böyle bir heyecanı unutalı ne kadar olmuştu ki? En son duyduğum mutluluk anısını hatırlamıyorum bile... Yaşım çok büyük değildi ama yine de arkamda unutulan bir şeylerin olması bana tuhaf geliyordu.
Adımlarım da ki küçük kız olma istegi odamdam çıkıp banyoya giderken daha da büyüyordu. Küçük bir kız gibi hoplaya zıplaya yürümek şarkı söylemek... Ama yine de sessizligim benimleydi şu an sevincime rağmen... Elimi yüzümü yıkayıp aynaya baktım dikkatlice saçlarım istedigim boydaydı ve güzeldim aynada ki aksimde. Yirmibir yıllık yüzüm bazen gördügüm en güzel yüz gibi gelirdi bana. bugün o çok aralıklı yaşanan bazenlerin yüzüme yerleştigi gündü. Güzeldim. Gülümseyerek "hadi Kayra bekledigin gün " diye fısıldadım. Sabahın serinligini bir avuç suyla tekrar sürerek yüzüme geceden hazırladıgım kıyafetlerimi giymek için ve koruyarak sessizligimi odama döndüm. Zira uyandırmam gereken biri vardı yan odada.
Gecenin florasan aydınlığında bana güzel görünen kıyafetlerim sabahın gün yüzüne kadar kılık değiştirmişti sanki.
Begendigimi bulamadım seçimimde. Dolabımın karşısına geçip boş boş bakmaya başadım. Ne giymeliydim? Yüzümde gördüğüm güzellik bedeni mi es geçmişti. Mevsim şimdi karışık sonbahardı akşama doğru kışlı bir hava alabilirdi... Hazırlık aşamam içinde şairimden dizeler mırıldanıyordum.
Bazı geceler kitabın sayfaları arasında kendimi kaybederken okuduklarımı bana yazdıgını düşünürdüm tam olarak beni anlatmıyor olsa da bazı şeyler o kadar bendi ki... Ve bekledigim gün gelmişti imza günüydü "AKIN POLAT'ın imza günüydü buğün...
Büşranın öğrenci hanesinin kapısınınçaldığım da hemen açılmamasından anladım ki hala uykusundaydı. Ve onu uyandırmamın ceZası çok ağırdı. Önce araladığı sonrasında beni gördüğü kapıyı açık bıraktı ve söylenerek odasısına döndü.
"Kızım sn manyakmısın. Ne bu satte..."
Son sözlerini duyamadım çünkü ben ayakkabılarımı çıkarırken o çoktan yatağa dönmüştü ama söylenmeye devam ediyordu bir ton azar yiyecegimin garantisini vermiştim zaten.
"Kalk Büşraa!! İmza gününe gideceğim sende gel!" Yorganın altından gelen soguk bir sesle:
"Kayra gece geç uyudum. Kaana da sık görüşmeyelim dedim, şimdi seninle dışarı çıktığımı duyarsa her şey daha kötü olur" yalnızca sevildiği bir ilişkiyi tercih etmişti ama şu an mızmızlanıyormuydu bu.
"İyi iyi... Bende tek giderim"
Şansımı çok zorluyordum sinirli bir Büşraya karşı.
"Aslında egemenlegidecektim ama nerelerde olduğunu bilmiyorum, zaten onun işi vardır..." Diye konuşurkn sözümü tamamlamama izin vermeden devam etti.
"Hey..! Sen imZa gününe bu halde mi gidiceksin hem de en sevdiğin yazarın imZa gününe sana biraz benim sihirli elim dokunmalı"diyerek doğruldu. Ah işte benim kızım böyle yapıcagını biliyordum fakat akşam kıyafetlerim hoş duruyordu aynanın karşısına geçip kendime baktım cidden kıyafetim güZelliğimin aksine iğrenç bir haldeydi ah tanrım ben nasıl böyle bi şey yapmıştm. "İşte bunları giy "diyerek bana uzattığı kıyafetleri aldım. Kot buz mavisi bir şort ile göbeği açık dar bir buluz vermişti hava fazla sıcak değildi fakat üşüyecegimi sanmıyordm. Büşra tekrar yataga geçerken bir şeyler mızmızlandı ne dediğini duymamıştm 7yaşından belli arkadaşımı çok iyi tanıyordum şimdi ne dersm diyim gelmiycekti fakat şansımı bir kez daha denemek istedim "gelmemek istediğinde kararlımısn" ah kesin hayır diycekti " sana iyi eglenceler" diyerek kafasını yastıga gömdü biliyordm böyle yapıcagını gelse ne olurdu sanki neyse kendim gidebilirim ama önce şu kıyafetleri giymem lazım. Kıyafetlleri giydikten sonra odaya geldim ki tam da tahmin etiiğim gibi uyumuştu. Hiç azar işitmek istemediğim için uyandırmadan çıktım. Duraga doğru yavaş adımlarla yürüyordm ki aklıma yazarım geldi ben bunun hayaliyle yaşıyordm Akın Polatla tanışma hayaliyle belki o beni onca hayranlarının içinde bi imzayla göndericek fakat ben bu günü hiç unutmuycaktm. Akın Polatın en büyük hayranlarından biriyim diyebilirim sürekli takip ediyor kitabı basılır basılmaz zaman kaybetmedn alıyordum kitaptan bazı yerleri not tutuyor sanki kitapta beni anlatıyormş gibi hissediyordum ben böyle düşünürken otobüsün geldiğini farkettim ne kadar otobüsten nefret etsemde yürümeye erindigim için binmek zorundaydım. Buğün diğerlerine göre otabüs çok sakindi şaşırsam da mutlu oldum . Kısa ama sıkıcı bir yolculuktan sonra indm. Akın Polatın henüz gelmemiş olsa dahi kalabalıktı. İmza saati gelene kadar kafede oturmaya karar verdim. Herhangi bir masaya oturduktan sonra kahve siparişimi verip cantamdan Akın Polatın tüm kitaplarını çıkardım evet tüm kitaplarını getirmiştim. Ben kitapları tekrar tekrar incelerken karşı masa da ki kahkaha sesleri kulağımı doldurdu. Kafamı kaldırıp karşı masaya baktım 6-7 kişi vardı bir şeyler konuşup gülüşüyorlardı gözüme kahvesini yuduplayan Akın Polat çarptı..!! Bi saniye ne dedim bn Akın Polat mı sanırım bayılıcam kahvesini masaya bıraktıktan sonra kafasını kaldırıp bana baktı göz göZe geldik normalde biriyle uzun süre bakışamam fakat bu sefer gözlerimi alamadım ondn cidden kusursu gözüküyordu. Kısa bir süre sonra ayağa kalktı imZa saatinin geldiğini sanmıyordm saate baktm 2.30 evet haklıydım imza saati 3.15de idi nereye gidiyordu bu şimdi diye kendi kendime konuşurken benim masama doğru geldiğini farkettim ahh hayır bu gerçek olamaz Akın Polat şuan tam karşım da duruyor yakından daha yakışıklı ama bu adam doğaya haksıZlık diye ben düşünrken konuşmaya başladı
"Pardon.! Oturabilirmiyim."
Otur canım otur tabi desem çok mu istekli görünürüm acaba oturma da diyemem ben ne saçmalıyom yine
"Tabiki" diye bildim sonun da teşekkür edip oturdu ama ben seni yerim ne bu tatlılık.
"Tüm kitaplarımı almışsın"dedi.
"Evet basılır basılmaz alıyorum yani şey kitaplarınız tam beni anlatıyor gibi ne biliyim çok iyi bir yazaraınız " dedim . Umarım egolu bir şey değildir çünkü egosunu tatmin eden insanlardan nefret ederim fakat bu yüz fazla kusursuz gülümsedi inanmıyorm bembeyaz dişler gülerken kısılan gözleri canlı canlı görmek çok daha başkaymış. Ah be Kayra hiç tahmin edermiydin en güçlü hayranı olduğun Akın Polatı bu kadar yakından görüceğini.
"Anlaşıldığı üzere kitaplarımı çok seviyor ve benimde hayranımsın öyle mi " dedi kahvesini yudumlarkan bu adam egosunu falan mı tatmin ediyordu benimle ama her ne olursa olsun bu adama hayrandım
"E-evet" dedim.
Kekeleniğimin son anda farkında olamanın hüzünüyle o kusursuz yüzüne baktım.
"Kitaplarınız fazlasıyla sürükleyici fakat bazı yerler çok çelişkili bu yerleri not alıyorum ve çözebilmek için tekrar tekrar okuyorum bazılarının cevabını okuduktan sonra anlasam da bazı yerleri çözemiyorum" dedim bu söylediklerime şaişırmışmıydı o söylediklerimi tekrar kafam da canlandırdım ama yanlış bir şey bulamadım
" özür dilerim. Yanlış bir şey mi dedim" diyerek sordum. Güldü ve kafasını olumsuz anlamda salladı. " hayır..! Çok hoşuma gitti." Dedi ne demek istediğini anlamadım soran gözlerle ona baktım anlamadımı farketmiş olucak ki konuşmaya başladı.
"Yani kitaplarımın hepsini tek tek okuyorsun hatta okumakla kalmayıp kafana takılan yerleri not alıyorsun öylemi" dedi bana bakarak şaşırmıştı evet beklemiyordu sanırım böyle bir şey yapmamı bende ne kadar saçma da bulsam bir yandan mantıklıydı ama " evet ama dediğim gibi bazı yerlerin gizemini tam anlamıyla sıkı tutmuşunuz çözemediğim olaylar var." Dedim ban bakarak gülümsedi onun ğülüşüne karşılık verme gereği duyarak ben de gülümsedim tekrar konuşmaya başladı ses tonu o kadar kusursuzdu ki bu kadarı bi insana fazlaydı ama "o halde yarın buluşalım yanında bahsettiğin defteride getir ve çözemediğin yerlere bir de beraber bakalım." Dedi yanlışmı duymuştm bn inanmıyorm üstünde türlü türlü hayaller kurduğum Akın Polat yarn beni buluşmak için davet ediyordu bi an çok şaşırdım bana gülümseyerk baktı kesin yüz ifademe gülmüştü cidden şu an bende ne haldeyim bilmiyordm " siz ciddimisiniz..?" Diyebildim sonun da kahvesinden bir yudum daha aldı " evet ciddiyim beni bu kadar önemseyen ve kitaplarıma gerçekten değer veren birisini tanımak isterim.!!"
