YENİLENME

BAŞLIYORUZ...

Ben Zel.Bir yapımcım var.Onunla birlikte kahverengi bir evde yaşıyoruz.Ben bir robotum.Profesörlerin yanında yardımcıları olarak çalışıyorum.Ben Zel.Bir yapımcım var.Onunla birlikte kahverengi bir evde yaşıyoruz.Ben bir robotum.Profesörlerin yanında yardımcıları olarak çalışıyorum.Ben Zel...

O bip sesini duydum.Makine çalışmaya başladı ve ürperdim.
"Kıpırdama."dedi yapımcım.Dişlerimi sıkarak vücudumu sabit tutmaya çalıştım.Aynı zamanda da aklımdakileri tekrar ediyordum:Ben Zel.Bir yapımcım var....
Aklımla tüm bunları unutmamak için çaba sarf ederken tam gözlerimin önünden sayılar geçmeye başladı.

YENİLENME TANIMLANIYOR:%25

Biraz daha sabredersem başaracaktım ve zihnimdeki belli başlı şeyleri unutmadan Yenilenmeyi atlatacaktım.

YENİLENME TARANIYOR:%80

Aklımdan durmadan tekrar ediyor,paragraftakilerin hiçbirini unutmak istemiyordum.Ancak zihnim bulanmaya,yavaş yavaş uyuşmaya başladı.

YENİLENME TAMAMLANIYOR:%99

Ben Zel.Bir yapımcım var.Ben Zel.Ben Z-Zel.Ben...
Ve bir anda durdum.Hafifçe inledikten sonra bilincimi kaybettim.
Yaklaşık 1 saat sonra Yenilenme Kabini'nde uyandım.Yapımcım cam kapağın arkasından bana bakıyordu.Ona baktım.Dudaklarını oynatarak"Bir dakika..."dedi.Başımla onaylayarak beklemeye başladım.O sırada Yenilenme Kabini'ni biraz inceledim.
Kabinin üst kısımları hafifçe paslanmıştı.Kapının kolları yıllarca asılıp çekilmeden dolayı sallanıyordu.Beni tutan kabloların  bir kaçı ses çıkarıyor,gıcırdıyordu.Buranın yenilenmesi lazımdı.
Yenilenme makinesinin yenilenmesi gerek,diye geçirdim içinden.
O sırada Yapımcım geldi ve kapıyı açtı.Beni bağlayan kabloları kaldırdı ve beni çıkardı.Yere indim ve derin bir nefes aldım.
"Herhangi bir şey unuttun mu?",dedi.
Bir süre düşündüm.
"Sanırım hayır."dedim.
"Paragrafı söyleyebilir misin?"
"Ben Zel.Bir yapımcım var.Onunla birlikte kahverengi bir evde yaşıyoruz.Ben bir robotum.Profesörlerin yanında yardımcıları olarak çalışıyorum."diyerek paragrafı okudum.Elindeki kağıda bakarak söyediklerimin doğruluğunu kontrol etti.
"Tamamdır.Gelecek aya kadar geçmiş olsun Zel."dedi ve mutfağa doğru ilerledi.
Evet.Bu ayı da atlattım.
Şimdi baştan alıyorum.
Ben Zel.Dediğim gibi ben bir robotum. Her tarafım robot değil ancak %35 oranında insan değilim.İnsanlar gibi tepki veriyorum fakat duygularım yok.Daha çok insanların hayatlarına yadımcı olabilmem için programlandım.İnsanları tarayarak kim olduklarına ulaşabiliyor,sorunlarına yardımcı olabiliyorum.Her ay yenileniyorum ve programımın hasar görmesini engelliyorum.Ancak her seferinde bir önceki yenilenmeden o zamana kadar geçen süreçte olan bazı küçük olayları unutabiliyordum.Bugün yapımcım ile bu sorunun üstesinden gelmeye çalıştık ve galiba başardık.
Etrafıma baktım.Bembeyaz odada gözlerimi gezdirdim.Acaba bu ay üzerimde yapılan yenilik neydi?Saçlarımı mı değiştireceğim,yoksa gözlerimi mi?Boyumu mu uzatacağım?Beynime yeni bilgi odacıkları mı eklenecek?

Er ya da geç öğreneceğim,diye geçirdim içimden ve salona doğru yürüdüm.Odadan tam çıkarken ayağım bir kabloya takıldı.Az kalsın düşerken kapının kenarına yaslandım ve derin bir nefes aldım.İçimde bir kıpırtı hissettim ve sert bir biçimde ürperdim.
Elimin üzerindeki düğmede Adrenalin seviyesinde yükseliş var,diye bir yazı belirdikten sonra Yapımcımın bilgisayarından bir ses yükseldi.Yanına gidip sesin gelmesine neden olan mesajı açtım.
Duygu Raporu00998
Zel R. adlı robotta Korku duygusu 40 saniye önce tespit edilmiştir.00345  No'lu raporda kabul edildiği üzere Zel R.'ye duygu çipi bugün takılmıştır.Duyguları belirmeye başlamıştır,zamanla gelişecektir...
Not böylece devam ederken bilgisayarı kapattım ve odadan çıktım.Bu ay yapılan değişimi bulmuştum.
Bana duygular eklenmişti.Korku bunlardan yalnızca biri olmasına rağmen beni oldukça şaşırtmıştı.Değişik bir ay geçecek gibiydi.
Uzun ve değişik bir ay...