The Badboy Wants The Girl 1 & 2 (Compleet)

Part 12

Ook al komt er oorlog, vecht er voor x

####

Ik open voorzichtig mijn ogen en sluit ze daarna weer. Heb ik gister zoveel gehuild ? Ik probeer weer mijn ogen te openen en deze keer lukt het me wel. Ik kijk in het rond en zie een meisje met blond haar naar me toe rennen en legt een warm doekje op mijn voorhoofd. 'Blijf liggen en ontspan.' Zegt ze streng. Ik knik en zucht. 'Je hebt nog 5 punten hé.' Ik kijk opzij en zie Brandon. Ik zit meteen recht en er gaat een pijnscheut door mijn hoofd heen. Ik kreun en leg mijn hand op mijn hoofd. 'Nog 4 punten.' 'Ik zei blijven liggen en ontspan.' Ze duwt me weer in het bed en legt weer het doekje op mijn voorhoofd. 'Ik kan me niet ontspannen als dat mens ..' Ik wijs naar Brandon. 'Hier naast mij zit, want ik wil hem zo graag vermoorden !' 'Britney, laat ons even.' 'Maar meneer ..' 'Ga.' Zegt Brandon streng. 'Oké.' Zegt Britney blijkbaar snel en bang. Ze rent weg en sluit de deur zachtjes. 'Je moet weten dat ik je oma niet heb vermoord alleen je ouders.' Ik lach sarcastisch. 'Heb je bewijs ?' Ik kijk hem aan. 'Nee dus.' 'Ik heb geen bewijs, inderdaad, maar je mag mijn vader wel spreken als je wilt ?' 'Nee liever niet.' 'Pap !' 'Brandon, kop dicht !' 'Wat moet je, Brandon.' 'Je weet wel Alice Paine.' 'Paine ?' Hij kijkt me aan en begint te grijzen. 'Dus er zijn nog mensen van de familie Paine ?' '2 zelfs, pap.' 'Interessant.' 'Heb je al het nieuws gehoord van je oma ?' Vraagt hij breed grijzend. Ik pak het doekje van mijn voorhoofd en gooi het naar hem toe. Hij duikt snel weg en trekt zijn jasje weer recht. Ik ga voorzichtig rechtop zitten en sta voorzichtig op. Jep duizeligheid. Ik sluit mijn ogen even en open ze. Het werkt ? Wauw .. 'Dus u heeft mijn oma en oudere vermoord ?' Vraag ik nep liefjes. 'Ja meisje, problemen mee ?' 'Niet echt.' Brandon gaat naast zijn vader staan en kijkt me diep in mijn ogen aan, maar ik kijk zijn vader weer aan. 'Niet ?' Vraagt hij grijzend. Ik schud glimlachend mijn hoofd. 'Hoe beland je hier dan ?' 'Ik had een woedeaanval.' 'Op Brandon, heb ik gehoord ?' Ik knik. 'Inderdaad.' Ik glimlach. Hij kijkt me stomverbaasd aan. 'De meeste mensen zijn helemaal boos en verdrietig, omdat hun familie dood is en jij niet ?' 'Jawel, maar tja, ik ben sterk weet u.' 'Heb ik gemerkt.' Hij scant mijn lichaam, dus ik kijk naar mijn lichaam en zie dat ik alleen een lange shirt aan heb. 'Wie heeft mij omgekleed ?' Brandon steekt zijn hand op. 'Schuldig.' Zegt hij grijzend. De vader van Brandon draait zich grijzend om en knikt. Hij loopt daarna meteen weg. Ik zucht en loop langs Brandon, maar Brandon pakt mijn arm. 'Waar ga je naartoe.' 'Ik ga naar huis ?' 'Nee.' 'Pardon ?' 'Ik zie, nee.' 'Ik mag dat zelf wel bepalen.' 'Ik heb het met Jacob besproken en hij vond het goed.' 'En hoe heb je het hem gevraagd ?' 'Met een mes bij zijn keel en gezegd dat jij bij mij gaat blijven en hij ging er mee akkoord.' 'Je hebt wat ?!' Ik wil weer wegrennen, maar Brandon trekt me tegen zich aan met mijn achterkant tegen zijn voorkant. 'Het spijt me.' Ik draai me om en zijn neus komt tegen mijn neus, maar nu boeit het me niet. 'Wat spijt me ?' Vraag ik luid. 'Dat is niet gebeurd ..' 'Wat is er dan wel gebeurd ?' 'Mijn vader heeft Jacob gepakt en hem meegenomen naar zijn soort van gevangenis en nu moet je van hem hier blijven.' 'En wat gaat hij met Jacob doen ?' 'Heb pijn voelen.' Zegt hij simpel. 'HIJ GAAT WAT ?!' 'Schreeuw niet zo !' Hij doet een stap naar achter, maar houd mijn pols wel vast. 'Waarom Brandon, ik heb nu alleen nog maar Jacob !' 'Het spijt me, Alice ..' 'Hij wist zeker dat Jacob en ik van de familie Paine zijn ?' Hij knikt. 'Waarom wilt hij ons ook pakken terwijl mijn ouders het hebben al dood zijn ?' Het woord 'dood' doet nog steeds pijn bij mij .. 'Ik weet het niet ..' Ik zucht. 'Je hebt je eigen kamer en morgen worden al je spullen hierheen gebracht.' Ik knik.

*De volgende dag.*

De volgende dag was alles gebracht en heb ik me opgesloten in mijn kamer. Brandon zei tegen me dat mijn kamer speciaal was ofzo, want mijn deuren kunnen niet kapot en ik had een eigen badkamer en een eigen inloopkast ! Ik ben ondertussen bezig met mijn kleren in mijn inloopkast te leggen en mijn spullen op de juiste plek en dan opeens vind ik een foto van mijn familie .. Mijn opa die is overleden door kanker .. En mijn oma die net dood is gegaan door de freaking vader van Brandon ! Mijn broer .. En mijn ouders .. Elk uur kwam Brandon langs en bonkte op mijn deur dat ik eruit moest komen, maar ik kom er niet uit, want ik heb geen zin om hun te zien, punt uit. 'Alice, je moet eruit om te eten en je hebt morgen school !' 'Ik heb genoeg eten en je meld me maar ziek !' Ik heb serieus genoeg eten, want ik heb een voorraad. Voorraad ? Jep een voorraad chips en snoepjes. Misschien ietjes ongezond, maar wie boeit het ? 'Ali ..' 'Kop dicht en wegwezen !' Ik hoor hem zuchten en hoor dan voetstappen.