Chapter 11

8 0 0
                                    

daryl pov

nagising ako sa sikat ng araw na tumatama sa mukha ko..
.
.
umaga na pala,
sabado naman ngayon kaya
free ako..
tumayo na ako at pumasok ng banyo para maligo
.
.
.
iniisip ko si mia,
nasaktan ko na naman sya..
alam kong hinding hindi nya nako mapapatawad.
hindi na ako nagpaliwanag sa kanya dahilan alam kong lalo lang syang masasaktan kapag sinabi kong si jillian na ang mahal ko..

oo mahal ko na si jillian..
sya yung babaeng , tumulong sakin, nung panahong.. nakipagbreak ako kay mia...
sya yung nagbibigay ng payo sakin.. at sya yung babaeng nagcomfort sakin para mawala ang sakit na nararamdaman ko nung mga panahon na yun... pero mas mahal ko si mia
.
.
.
.
pagkatapos kong mag shower at mag bihis
bumaba na ako para manuod na tv .
ganito ako kapag walang pasok.
manunuod ng tv.
.
.
.
.
nanunuod na ako ng mag ring ang phone ko

["hello, goodmorning, sino to?"]
tanong ko sa kabilang linya.
pero iyak lang ang naririnig ko

["si ynnah to..daryl si mia..."]
she said saka umiyak ulit

kinabahan ako ng maisip si mia.

["bakit?! anong nagyari kay mia?!!!"]
natataranta kong tanong

["n-naaksidente si mia... kagabi.. habang pauwi....b-bumangga sa p-poste"] she said

si mia.... naaksidente.....
kagabi..
nasa park sya kagabi.
pinipilit nya akong kausapin pero hinayaan ko lang sya.
kasalanan ko.....
kasalanan ko.... na ...
nasaktan ko sya...

["saang hospital yan?"] tanong ko

["sto.domingo memorial hospital"] she said

.. ibinaba ko na ang tawag at nagmamadaling umalis

tahimik lang ako sa byahe
di ko rin mapigilang umiyak..
kung pinuntahan ko lang si mia kagabi sa park nung pinipilit nya akong makipag usap sa kanya, hindi sana nagyari lahat ng ito

--------
pagpasok ko ng hospital nakita ko si ynnah na nag aabang sa labas ng kwarto ni mia, kasama nya ang mommy at daddy ni mia, ang dalwang kuya ni mia, pati si james, andun din si lorraine

lumapit ako sa kay ynnah at tinanong kung anong dahilan..

pero wala siyang maisagot na dahilan kung bakit naaksidente si mia

lumapit sakin si mark saka ako sinuntok..

"walangya ka !!!.. kaw ang dahilan kung bakit nandito si mia !!!!!" sigaw nya sakin

"anak tama na ! walang may gustong mangyari nito... sa ginagawa mo lalo lang tayong di makakatulong kay mia...!!" sigaw sa kanya ng daddy at mommy nya

nag paawat naman si mark at padabog na umupo sa upuan

maya maya lumabas ang doctor na tumitingin kay mia

agad naman kaming naglapitan

"doc . kamusta si mia?" tanong ni james...

pero di sumasagot ang doctor at nakayuko lang ito..
nagsimula ng umiyak ang mommy ni mia, si ynnah at si lorraine

"doc.. anong ibig sabihin nito !!! kamusta si ang lagay ni mia !!!!!" sigaw ni mark at martin

"sorry mr. and mrs---" pinutol ko ang sasabihin ng doctor

"sorry ?!!! doc ?!!" sorry ?!!!!!" sigaw ko.. naiyak na din ako kasi alam ko na naman ang magiging sagot ng doctor

"im very sorry mr. and mrs. villanueva, pero ginawa na po namin ang lahat para mailigtas ang anak nyo, pero talaga pong malaki ang damage na napinsala sa ulo nya dahilan para hindi nya kayanin, masyado pong malakas ang impact ng bumangga sya sa poste madami din pong nawalang dugo sa kanya, maiwan ko na po kayo" sabi ng doctor saka naglakad papalayo
.
.
.
.
natulala ako sa sinabi ng doctor

wala na si mia......
wala nang babaeng nagmamahal sakin ng sobra..
wala na ang babaeng kahit na nasaktan ko na patuloy pa rin akong pinapatawad
wala na ang babaeng nagpasaya sakin noon...
ang babaeng minahal ko din ng sobra...

kasalanan ko kung bakit wala na si mia...

wala na sya.. napahagulhol ng iyak ng maalala ang mga nakaraan namin

yung pagsusungit nya .
yung mga tawa nya.
yung mga joke nya na nagpapakilig sakin..
yung kakulitan nya...
yung pag irap irap nya sakin.
at yung pagmamahal nya...

sya lang yung babaeng nagmahal sakin ng totoo ..
nagmahal sakin ng sobra...

ang babaeng minahal ko noon pero di ko pinahalagahan ngayon

hindi ko alam na huling pagkikita na pala namin kahapon sa school

huling pagkikita na , alam kong nasaktan sya...

yun na pala ang huli...
kung alam ko lang na yun na pala ang huli...
edi sana di ko sinaktan...
sana pinuntahan ko nalang sya sa park kagabi.
sana nagpaliwanag ako sa kanya..

.
.
.
kung ginawa ko lang lahat ng yun....
edi sana....

buhay pa si mia....
.
.
.
.
patuloy sila sa pag iyak.
yung mommy nya. halos di na makalakad dahil sa nangyari..

di din ako makapaniwala na wala na si mia

"ayos pa naman kagabi !!!! nakangiti pa nga sya, huhuhu !" iyak ni mark..

"mia !!!!!... bakit mo ko iniwan? sabi mo walang iwanan ..... ang daya mo naman.... kaya pala ang higpit ng yakap mo kahapon sakin... tama nga pala yung sinabi ko sayo.. kung makayakap ka para kang aalis na hindi na babalik...." iyak ni james

"mia... wala na kong bestfriend... wala ng mambabara pag nagsasalita ako.... wala ng mang aasar at mag susungit sakin..... wala magtatanggol sakin... wala nang.......
wala nang magpapatawa sakin pag nakasimagot ako.... wala ng mang aagaw ng phone ko para tingnan kung sinong katext ko.... mia... ang daya mo naman ehh...." iyak ni lorraine

nanatili akong tahimik at umiiyak habang nakatitig sa wala ng buhay na katawan ni mia

"anak... bakit mo naman iniwan si mommy at daddy... sabi mo sasama ka pa samin sa singapore... pano ka sasama kung nang iwan ka . ?.... mahal na mahal ka nang mommy at daddy... wala na kaming aayusan kapag may party.... wala na kaming aatenand sa graduation......" iyak ng mommy at daddy nya habang yakap yakap si mia na wala ng buhay..

mamimiss ko yang mukhang yan...
mamimiss ko ang mga ngiti at tawa mo mia.
mamimiss ko ang pagtatampo mo...
mamimiss kita ng sobra....
wala na kong aasarin..
alam ko kasalanan ko lahat ng to...
kung pinuntahan sana kita kagabi edi sana okay pa ang lahat..
sana makikita pa kita sa monday na naka uniform at nakaupo kasama ni lorraine
sana makikita ko pa ang mga ngiti mo
i love you mia.....
sana mapatawad mo ako...
kung nasan ka man.......

-----------
A/N
wala na nga talagang miaryl.
wala na ding jamia... :(
vote and comment po

I NEVER KNEW LOVETahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon