Δεκέμβρης 1902.
Όλα ξεκίνησαν μια βροχερή μέρα του χειμώνα στο Holmes Chapel της Αγγλίας. Εκείνη την καταραμένη ημέρα. Οικογένεια, φίλοι, γνωστοί. Όλοι γνώριζαν πως αυτή η κοπέλα που επρόκειτο να έρθει στην οικογένεια Ξανθόπουλου ήταν άτυχη. Οι ευθύνες έπεσαν πάνω της από πολύ νωρίς.
Ο πατέρας της δύστροπος, αυταρχικός και διευθυντής της μεγαλύτερης εταιρείας στην Αγγλία. Η μητέρα της φαντασιόπληκτη, υποτακτική και ακράδαντα ερωτευμένη με τον άντρα της. Γνωρίστηκαν όταν εκείνη ήταν 16 και παντρεύτηκαν 2 χρόνια αργότερα. Απεβίωσαν όταν εκείνη ήταν μόλις 17. Δεν φάνηκε να την εκπλήσσει, αλλά ούτε και να την επηρεάζει ο θάνατος αυτός. Ίσως να το περίμενε, ίσως και να το ήθελε. Ποτέ δεν κατάλαβε.
Τίποτα δεν φάνηκε να την επηρεάζει στη ζωή της, τίποτα εκτός από εκείνον. Μία συνάντηση, μία επαφή. Δύο πράγματα που οδήγησαν σε διλήμματα που δεν περίμενε ποτέ ότι θα αντιμετωπίσει.
Εκείνος ήταν γοητευτικός με λαμπερά πράσινα μάτια και μια ζωή γυναικάς. Δεν είχε την ευκαιρία να γνωρίσει ποτέ τους γονείς του, αφού από τη γέννησή του μέχρι την ηλικία των 3 έμενε σε ορφανοτροφείο και αργότερα μεγάλωσε σε ανάδοχη οικογένεια.
Η αγάπη δε τον ενδιέφερε, ποτέ δεν πίστεψε σε αυτήν. Έμαθε από μικρός να μη νοιάζεται, να μη δίνεται και να μην ασχολείται με τίποτα παραπάνω από τα θέλω του. Τι θα γίνει όμως όταν τη δει για πρώτη φορά μετά από καιρό; Θα είναι ένας ενθουσιασμός ή κάτι παραπάνω;
« Τίποτα στη ζωή δεν είναι όπως τα θέλουμε και τίποτα δεν είναι εύκολο. Σε μερικές μάχες θα κερδίσεις και σε μερικές θα χάσεις. Το θέμα είναι να βρεις αυτές για τις οποίες αξίζει να μάχεσαι.»
Μέσα από αυτή την ιστορία θέλω να δηλώσω πως τίποτα στην ζωή δεν είναι εύκολο και πολλές φορές θα απογοητευτείς. Μη τα παρατήσεις στην πρώτη δυσκολία, μη γίνεις δειλός. Πάλεψε για αυτά που αγαπάς, για αυτά που θες, για αυτά που αξίζεις.
Μερικές φορές θα έχει αισχρό λεξιλόγιο και βίαιες σκηνές. Όσες είστε κάτω των 16, δική σας η ευθύνη.All the love.-xx
YOU ARE READING
Drug Addicts.(HS)
FanfictionΗ ζωή πάντα τα φέρνει πάνω κάτω. Πάντα υπάρχουν δυσκολίες και προβλήματα. Όχι για εκείνη όμως. Δε την ένοιαζε. Είχε μάθει από μικρή να ρισκάρει δίχως να φοβάται τις συνέπειες. Ό,τι εμπόδιζε το στόχο της το κατέστρεφε. Αυτό που ήθελε εκείνη ήταν για...