Veranderingen

Hoofdstuk 1.

Goedemorgen allemaal, ga allemaal maar zitten en pak jullie boeken er bij! Mevrouw Van Laar komt de klas binnen lopen en begint gelijk met haar les. Met een zucht pakken de leerlingen hun Nederlandse boek er bij. Heej Leah, hoe is het?? Met een vrolijke groet ploft Anne op haar stoel. Een gefrustreerde blik van mevrouw Van Laar zorgt er voor dat Leah iets zachter reageert. Heej, waarom ben je zo laat? Ja, uhm geen idee maar ik ben nog net op tijd, gaat Anne op het zelfde geluidsniveau verder. Meiden, nu stil anders kunnen jullie gelijk allebei vertrekken. Met een overdreven zucht kijken de meiden elkaar aan. Tegelijk proesten ze het uit, en dat hadden ze precies niet moeten doen. Ja pak jullie boeken maar weer in en vertrek maar naar meneer Buren. Zwaar verontwaardigd pakken de meiden hun tas weer in en lopen tergend langzaam het lokaal uit. Wat een chagrijn, zeker de tijd van de maand? Leah en Anne slenteren naar het kamertje van meneer Buren.

Zo dames, is de les al begonnen? Bijdehand reageert Anne meteen met een ja. Goed pak jullie pen er maar bij en schrijf maar een stuk of 2 bladzijden over uit jullie boek. Zuchtend pakken ze hun spullen en de rest van het uur zijn ze aan het werk. Mijmerend kauwt Leah op haar pen. Sowieso gaat dit thuis weer zeikende ouders opleveren. Die zeuren tegenwoordig overal over. Of ze haar huiswerk wel doet, of ze niet te lang achter haar mobiel zit, of ze niet gewoon één keer op tijd thuis kan komen... Dat zijn eigenlijk de enige dingen waarover haar ouders het eens zijn. Stelletje oude mensen, denkt Leah bij haar zelf.

Eindelijk gaat de bel. Snel pakken ze hun spullen en ze lopen naar boven. Daar zitten ze altijd in de pauzes. Beetje gek doen en lekker even chillen. Officieel mag het niet eens, maar daar storen ze zich niet aan. Opgewonden verteld Anne hun belevenissen aan de rest van de vrienden. Bart vindt dat mevrouw veel te veel overdrijft. Wie kan er nou 2 van zulke leuke meiden de klas uitsturen, vraagt hij zich af met een uitgestreken gezicht. Lachend kietelen Leah en Anne hem en al snel geeft Bart zijn tegenspartelingen op. Stop! Stop! gilt hij en nog na grinnikend zegt hij dat hij zijn woorden maar terug neemt.

De dag vliegt voorbij en al snel zit Leah weer op haar oude barrel, terug naar huis. Ze heeft eigenlijk geen zin om naar huis te gaan. Waarschijnlijk weten haar ouders al wat er die morgen gebeurt is, dus dat zal wel niet heel gezellig zijn. Sinds kort woont ze weer bij haar ouders. Vroeg konden haar ouders niet zo goed voor haar zorgen en is ze door de Jeugdzorg uit huis geplaats. Nog steeds hebben haar ouder niet veel geld, maar voor haar zorgen zou volgens de Jeugdzorg wel weer gaan. Nou, zij vindt het allemaal wel best. Als ze thuis is zet ze snel haar fiets in de garage en ze rent een paar trappen op. Het stinkt naar pis en dat is nou niet bepaald een frisse geur. D'r zal wel weer een dronkenlap hebben geslapen, denkt Leah bij zichzelf.

Zodra ze de deur open doet, komt haar moeder al op haar aflopen. O o, denk Leah bij zichzelf, maar het valt allemaal mee. Hoi meisie, hoe was het vandaag. Goed, zegt Leah snel. Ze vraagt zich af wat haar moeder opeens mankeert, normaal vraagt ze nooit wat. Ik ga naar boven! zeg Leah snel.

Na het eten, vragen haar ouders of ze even beneden wilde blijven. Oeps nou ga je het krijgen, denkt Leah bij zichzelf. Leah, we moeten je iets vertellen. Je bent een poos uit huis geweest en je weet waarom. Dat willen we graag gaan voorkomen en daarom hebben je moeder en ik afgesproken om voortaan gewoon gezellig tegen elkaar te doen. We hebben ons voorgenomen ook geen ruzie meer te maken. Oké, was dat alles, vraag Leah. Ik vind het wel een goed idee dat jullie geen ruzie meer gaan maken maarree ik moet nu weer naar boven om huiswerk te maken.

Als ze op haar kamer zit denk Leah nog eens na over het gesprek met haar ouders. Ze moet noch maar zien wat er van terecht komt....