Karanlık Düşüş

Giriş

Christian
Birisinin beni dürtmesiyle uyandım. Servis şoförümüzdü. "Hadi uyan Christian. İlk günden okula geç kalmak istemezsin."
Yine bir klasik Christian vakası. Dün ders çalışmaktan uyuyamamıştım ve yine serviste uyuyakalmıştım.
Derin bir nefes aldım ve dışarıya adımımı attım. Adımımı attığımla bir bedene çarpmam bir oldu. İkimiz de düşmüştük.
Kime çarptığıma bakmak için başımı kaldırdığımda onu gördüm. Yaklaşık 4 yıldan beri sevdiğim, beni fark etmeyen Violet'i.
O ayağa kalkıp üstünü temizlemeye çalışırken ben ağzım açık ona bakıyordum. Bu yıl daha da güzelleşmiş gibiydi.
"P-pardon Violet. Seni görmemiştim." dedim yüzüm kızarırken. O ise bana iğrenerek baktı ve " Birdaha önüne bak pis inek!" diye bağırıp uzaklaştı.
Arkasından bakakalmıştım.

****

İlk 4 ders bitmişti. Yani öğle arasıydı. Ve ben yine bahçedeki ağaçlar arasında kaybolan köşedeki banka ilerliyordum. Kimsenin beni fark etmediği yere. Genellikle fark ediliyordum ama iyi anlamda değil. Hep dalga geçiyorlardı " İnek Christian, bebek Christian, annesinden ayrılamayan Christian." Sadece notlarım yüksekti ve kötü alışkanlığım yoktu. Bu yüzden beni hep dışlarlardı.
Banka yaklaşırken hayatımda en son görmek istediğim manzarayı gördüm. Beni fark etmeyen okulun popüler kızı Violet, beni sürekli ezen ve hırpalayan okulun popüler çocuğu, Demon ile öpüşüyordu. O an gerçekten yıkıldığımı hissettim. Ve başka boş bir bank aramak için dolanmaya başladım.

Lucifer

İşkence odasından çıkarken parmaklarımın uçlarından o iğrenç mahlukatın kanları damlıyordu. Tiksinerek ellerime baktım. "İnanna çabuk elimi silebileceğim bir şey getir!" diye karanlığa bağırdım. İnsanlar, onlardan tiksiniyordum. Ama onlara acı çektirerek Gabriel'e yapacağım işkenceler için ön hazırlık yapıyordum.
Oğlumu bulmama az kalmıştı. Onu bulduğum zaman, asıl o zaman, korkmalıydı benden pis melek bozuntusu Gabriel.

Gabriel

Cennetin üzerinde gezinirken bir problem olup olmadığına bakıyordum. Aynı zamanda Lucifer'i düşünüyordum. Oğlunu bulmaya çok yaklaşmıştı. Ama oğlunun güçleri hakkında hiç bir fikri yoktu. O çocuk cehenneme girerse bu dünyanın sonu olurdu. O çocuğun cehenneme girmesini engellemeliydim. Onun yerine ölünce cennete gidecek kadar saf ve temiz kalpli bir çocuğu yollamalıydım.

"İki şeytandan doğma çocuk çok güçlü olurdu. Ama iki insandan doğma, cennete gidecek bir insanın şeytana dönüştüğü görülmemişti. Görülemezdi." diye düşünüyordu baş melek. Peki, yanılıyor muydu ?