My Hero kişisinden mesaj.
Ona özel bildirim sesi çaldığı an oturduğum yerden zıplayıp telefonumu aldım.
My Hero:Bu gece buluşmaya ne dersin ;)
Debbie:Sanırım anlatacakların var?
My Hero:Bir kere de bir şey sormadan evet desen?
Debbie:Oh,peki bu gece buluşabiliriz.
Mesajıma görüldü verip çevrimdışı oldu.Bende hazırlanmaya başladım.Ne tür bir yere gideceğimizi bilmiyordum ama abartmaya gerek yoktu.Beyaz sade bir elbise ve sandaletlerimi giydim.Şimdi ise sorularımın cevaplarını bekleyecektim.
-
My Hero:Aşağıdayım Debb.İnebilir misin?
Debbie:İniyorum.
Evi son kez kontrol edip,aşağı indim.Arabanın içinde beni bekliyordu.Kapıyı içerden açıp girmeme yardımcı oldu.
"Selam."
"Selam Dylan."
Aramızdaki bariz soğukluğu gidermek için sımsıkı sarıldım ona.O da ellerini belime sararak karşılık verdi.
"Nereye gidiyoruz?"
"Bilmem,istediğin bir yer var mı?"
"Hmm,Mc Donals?"
"Seviyorum seni!Cidden böyle lüks kalabalık bir restaurant seçeceksin diye korkmuştum."
Sıcak bir tebessüm yolladım ona.Zaten gideceğimiz yer yakındı pek fazla konuşmadık.Geldiğimizde ise uygun bir park yeri bulup indik.İçeri girip siparişlerimizi verdik.
"Anlatacak mısın?"
"Neyi?"
"Dylan oynama benimle.."
Yüzünde gözle görülür şekilde bir sıkıntı oluştu,derin nefes aldı.
"Debb,seni kaybetmek istemiyorum.Cidden bunu bu kadar büyütmenin sebebi ne?!"
"Sesindeki tını.Sanki eskiden çok kişi kaybetmişsin de beni kaybetmeyecekmişsin gibi."
"Kaybetmeyeceğim zaten."
"Ben istediğim sürece.Bu kadar emin konuşmamalısın."
Yüzündeki ifade görülmeye değerdi.Neden böyle konuştuğumu da bilmiyordum gerçi.Ama bu kadar emin konuşması ve gerçeği söylememesi beni sinirlendirmişti.
"Ne yani istemiyor musun?Debb,sana ihtiyacım var görmüyor musun?Gerçeği öğrenip öğrenmemen neyi değiştirecek ki?Seni seviyorum işte,yetmiyor mu?Lanet olsun!Herkes öldü oldu mu?Gerçekten sevdiğim,onsuz olamam dediğim herkes öldü.Sen aslında bana hiç iyi gelmedin.Küçüklüğümden beri hep evimizde annen hakkında konuşulurdu.Her zaman annem,babamla evlenmesinin doğru olmadığını düşünür,annene haksızlık ettiğini söylerdi.Babam ise düşüncesinin doğru olduğunu söyler ve onu daha da pişman ederdi.Artık bu kavgalar o kadar sıklaşmıştı ki,kaldıramıyordum.O gün aklıma geldin 'cenazedeki kız' o gün bana o kadar yakın gelmiştin ki , sende çare bulabileceğimi düşünmüştüm , evinizi babamdan öğrenmiştim , günlerim hep seni izlemekle geçiyordu.Evdeki ortamdan bunaldıkça senin yanına geliyordum , iyi geldiğini düşünüyordum çünkü.Ama aldığım haberle senden uzaklaşma kararı almıştım. Annem ölmüştü.
Gözlerinden gelen yaşı tek eliyle sertçe çekti ve yutkundu,
"Kavgalar artık farklı bir boyuta geçtiği için annem dayanamamış ve kolay yolu seçmiş.Senden nefret etmem gerekiyordu ama aksine o günden sonra daha fazla bağlandım sana Debb...sana bunları anlatma sebebim acı diye değil,sadece söylediğin kelimelerin bana etkisini anlaman için."
"Dylan,ben.Gerçekten özür dilerim şuan ne yapmam gerek bilmiyorum,neye ihtiyacın var ya-
Ensemden tutup göğsüne bastırdı beni.
"Sadece..sana ihtiyacım var."
Alın size uzun bölüm jdmxhd kitap textinglikten çıktı roman oldu sjxns Neyse yorumlarınız benim için çok değerli lütfen düşüncelerinizi,gidişatı falan belirtin.Hepinizi Seviyoruuum (:
