Ben selina 14 yaşındayım macera dolu bir insanım aslında çok sonradan tanıdığım bir arkadaşım sayesinde yalnızlığım sona erdi
Jan benim en iyi arkadaşım dün bay Havsur'ın bahçesine girdik tabi sonu pek hayırlı bitmedi yol bitimine kadar koştuk tabi kendisi biraz şişman o bacağını kaldırana kadar biz uçtuk.Hiç hoşlanmazdı bahçesine girilmesinden.Bay Havsur yalnız yaşardı ama yemek yapmayı çok iyi becerirdi.Zaten kilosundanda belliydi.Kapıfan önce göbeği sonra kedi girerdi.Aslında taktığı yuvarlak camlı gözlükleriyle çok sevimliydi.Helede sinirlenmeye çalışınca, yanaklarını sıkası geliyordu adamın.Havsur evine kimseyi çağırmadığından herkes merak ederdi o ahşap siyah tahtalı evin ardında ne var!
Bir gün Jak'ın yanına gittim ve ona o eve gireceğimizi söyledim.Ne kadar mırın kırın etsede akşam gitmek için kararlaştık.
Sessiz adımlarla kapıya geldik kafamdaki teltokayı çıkarttım ve kilitsiz kapıyı açtım.merdivenlerden çıkmaya başladık dar bir koridor ve sonunda kapalı bir oda Jak'a hadi der gibi baktım,yanıma yaklaştı ve sessizce
- benim kolidorlara alerjim var sen git ben seni burada bekliyim dedin
Korktuğunu biliyordum da kolidorlara insanın alerjisi olurmu hiç.Kolundan tuttum ve yavaşça kapıya yaklaştık.Kapıyı açtım ve odane Bay Havus.Jak kaç diye bağırdı.koşmaya başladık Bay Havus elindeki sopayla bizi kovalıyor bir yandanda
- gelin buraya işe yaramazlar diye bağırıyordu.ben kendimi gülmekten alı koyamıyordum.dışarı çıktığımızda Bay Havsus a döndüm ve dil çıkartarak lalala dedim.ilk defa gülmüştü ve o an bir ilk yaşanmıştı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yalnızken Ben
AdventureYalnızlık ta ne ? Herkese göre değişen bu kavramın aslı ve bana göre bir tanımı var.Ben tahlihsizliklerim yüzünden yanlız kaldım İşte yine sıradan bir gün çevrem arkadaşlerım ve çok alıştığım yaşam yerim ne kadar küçük sorunlarım olsada sevdiğim bir...
