Οι εξετάσεις τελείωσαν! Διακοπές, διακοπές, διακοπές σκεφτόμουν καθώς έβγαινα από την αίθουσα όπου γράφαμε το τελευταίο μας μάθημα, τα Γερμανικά. Αγκάλιασα την καθηγήτρια μου, της ευχήθηκα καλό καλοκαίρι και κατέβηκα στο προαύλιο.
Η Δώρα και η Μαίρη με περίμεναν κάτω. Είχαμε κανονίσει να πάμε για μπανιο. Αρχίσαμε να ανεβαινουμε προς την αγορά της πόλης χαρούμενες που επιτέλους το μαρτύριο των εξετάσεων τελείωσε.
Περάσαμε από το φούρνο, πήραμε κρουασάν και κατευθύνθηκαμε προς το σπίτι μου. Φτάσαμε, βρήκα το μαγιό μου και το έβαλα.
Δώρα: Κάνε γρήγορα Λυδία. Πρέπει να φύγουμε, μου φώναξε γελώντας.
Λυδία (εγω) : σταματά λίγο μωρή έρχομαι! Αμάν πια.
Και πήραμε γελώντας το δρόμο για την παραλία, η οποία δυστυχώς για εμάς ήταν πολύ μακριά.
Δεν προλάβαμε καλά καλά να φτάσουμε στη θάλασσα και ακούσαμε τον Αλεξ να φωνάζει "Μαλακααα ". Ο Αλεξ είναι ο χειρότερος εχθρός μου να το πούμε κι έτσι. Είμαι η καλύτερη μαθήτρια στην τάξη και έχω το απουσιολογιο. Ποτέ δεν κατάφερε να χωνέψει ότι το πήρα εγώ και οχι αυτός, οπότε μου έβγαλε την κλασική φήμη το φυτό της τάξης η οποία με ακολουθεί μέχρι και σήμερα. Εγώ μισώ το απουσιολογιο αλλά αυτά έχει η ζωή. Από το να πάρει αυτός καλύτερα να τον βλέπω να ψήνεται.
Δωρα: πάλι φωνάζει το μαλακισμενο.
Λυδια: έλα ρε κοπελιά αφού μόνο να βρίζει ξέρει. Αυτά του έμαθαν στο σπίτι του τι ψάχνεις τώρα?
Μαιρη: αφήστε τα τώρα αυτά πάμε να βουτιξουμε! Πρώτο μπάνιο σήμερα.
Λυδια: Σκάσε μωρή είναι κρύο.
Τελικά μπήκαμε παρόλο το πολικό ψύχος της θερμοκρασίας του νερού. Κι ενώ η μία έβρεχε την άλλη παρατηρήσαμε μια πολύ γνωστή φυσιογνωμία να έρχεται προς το μέρος μας. Ο Σπυρος με τη θεία του.
Ο Σπυρος είναι γείτονας μου. Είναι λίγο ξενέρωτος και βουτυρομπεμπες αλλά κάνουμε παρέα. Παραπονιέται για τα πάντα και θέλει να γίνεται πάντα το δικό του. Τον περνάω ένα χρόνο και πάει στην ίδια τάξη με τη Μαίρη και τη Δώρα.
Σπυρος: ήταν που δεν θα πήγαινες για μπανιο, Λυδια, μου είπε.
Χαμογέλασα σκεφτομενη ότι το πρωί του είχα πει ότι βαριόμουνα να πάω για μπανιο προκειμένου να τον αποφυγω.
Λυδία: αλλάξαμε γνώμη και ήρθαμε.
Πλησίασα τη θεία του, τη Ντεπη που της έχω μεγάλη αδυναμία επειδή από μικρά μας έκανε ότι χατήρι θέλαμε και την Αγκάλιασα. Έμενε στην Αθήνα οπότε δεν την βλέπαμε συχνά.
Ντεπη: Πώς πάνε τα πράγματα Λυδια? Πάει η Δευτέρα γυμνασίου ε?
Λυδια: επιτέλους ρε συ Ντεπη. Χρειαζόμουν διακοπές.
Ντεπη: ωραία και γι αυτό το λόγο κερνάω χυμούς όλη την παρέα!
Λυδια: Ντεπη είσαι θεά.
Γελάσαμε και την ακολουθήσαμε στο διπλανό beach bar.
18 Ιουνίου. Η μέρα που θα πήγαινα κατασκήνωση. Η κατασκήνωση μου βρίσκεται κοντά σε ένα μικρό χωριό σε κάτι βουνά. Θυμίζει άγρια δύση. Πηγαίνω εκεί από τότε που τελείωσα τη Δευτέρα δημοτικού και απλά τη λατρεύω. Ο συνδυασμός καθαρού αέρα και φίλων το κάνει ότι καλύτερο. Είχαμε συνεννοηθεί και με τα παιδιά από προηγούμενες χρονιές να είμαστε στο ίδιο σπιτάκι οπότε όλα τέλεια. Θα ερχόταν και ο Σπύρος για δεύτερη φορά φέτος. Θα έπρεπε να τον ανεχτώ για δύο βδομάδες. Ευτυχώς τα σπιτάκια κοριτσιών και αγοριών βρίσκονται μακριά, σκέφτηκα χαμογελώντας. Βρήκα το σπιτάκι μου και ανακάλυψα ότι με περίμενε ένας άνθρωπος που ούτε είχα σκεφτεί ότι θα ερχόταν. Η Μέλια. Την είχα γνωρίσει την προηγούμενη χρονιά και κάναμε πολλή παρέα αλλά Χαθήκαμε, αφού αυτή μένει στην Αθήνα και εγώ στην Πάτρα. Τέλος πάντων αυτές οι δύο βδομάδες θα ήταν οι καλύτερες διακοπές μου και αυτό το ήξερα.
