Ben kendimi bildim bileli zincirlerim vardı. İnsanların kısıtlamaları vardı. Ben hiç kendim gibi davranamadim ki. Onlar nasıl istediyse öyle davrandım. Hayatımda bana ait olan tek şey gülüşlerim oldu. Ne arkadaşlarım gerçek ne de ailem istediğim gibi. Hayatta geriye dönüp baktığımda hissettiğim tek şey koca bir sıfır. Ailem benim tercihim değildi. Ama arkadaşlarım..... Peki onlar ? Nasıl çevreme bu kadar boş insan doldurdum? Nasıl beni sevmeyen , canı acıttıkça mutlu olan insanlar koydum? Ben aslında çok yalnızım. Gülüşlerimin ardına saklanıyorum. Onlar benı gizliyor. Kendimden de nefret ediyorum aslında. Gözlüklüklü, kıvırcık, kilolu , çirkin biriyim. Aslında ben kendimi sevmiyorum. Kendimi sevemiyorum. Benim aşık olduğum insan , sevdiğim adam oda öyle dusunuyordur. Beni onu sevdiğimi biliyor aslında. Ama bu onun için koca bir hiç. Ben onun için koca bir hicim. Bundan ibaretim.
Sevgili okurlar ben kendimden bu kadar nefret ederken insanlar beni sevmez demi. Ben kendimi sevemiyorum. Ama onu her gördükçe kalbim yerinden çıkıyor. Karşınızda kalbi kırık bir kadın....
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Uçurumun Kenarı
Non-FictionBen yaşamaktan soğmuş biriyim. Hayatta istediği hiç bir şey olmayan biriyim. Ben yalnızlığını mutsuzlukla arkadaş etmiş, hüzünlerini kahkahasiyla gizlemiş biriyim. İşte karşınızda gerçek ben. Gün gün okuyacaksınız beni. Gün gün tanıyacaksınız. Ben b...
