Unfortunately, I love you

Chapter 1

CHRISTINE

"Love..?"

Tangina ano ito? Bakit ganito? Iiyak na naman ba ako? Ito na lang ba ang kayang gawin sa akin ni Adriel, ang paiyakin at saktan ako? Nasagad na ako. Sagad na sagad na ako.

Napaurong ako dahil sa nakikita ko. Hindi ako mapaniwala na babalik na naman kami sa ganito. Akala ko okay na kami. I saw Aliyah and Adriel kissing in front of me.

Itinulak ni Adriel si Aliyah at lumapit ito sa akin. Sinubukan niyang kunin ang kamay ko pero hindi ko magawang hindi kunin ang kamay ko sa kanya. Nakakadiri sila. Hindi na sila nahiya sa akin.

"No Love, it's not what you think" pilit kinukuha ni Adriel ang kamay ko pero naurong lang ako at hindi ko ito pinapayagan. Pero napatigil ako nang sandaling magsalita si Aliyah. "We have a child" wait what? They have a child.

Dun tumigil ang ikot ng mundo ko. It means they are cheating me all along. Fuck! How can i be that stupid? Ganun na ba ako kabulag sa pagmamahal ko kay Adriel para hindi malaman na may nangyayari sa pala sa kanila habang nakatalikod ako? And then my eatrs begun to fall. My heart aches... so much.

Adriel held my hand "Love, let me explain"

I took my hand "No. Wag ka nang magpaliwanag. Naiintindihan ko na lahat. May anak kayo ibig sabihin binabawi ka na ni Aliyah sakin. At ibig sabihin, sa loob ng limang na taong pagsasama natin eh niloloko niyo lang akong dalawa. Okay na Adriel, naiintindihan ko na. Ano bang laban ko sa taong tunay mong minahal? Kung sa tutuusin eh sampid lang ako sa inyo... kayo dapat ang nagmamahalan."

"Nakakatawa lang kasi umasa ako na baka mahalin mo din ako. Na baka nalimutan mo na si Aliyah sa loob ng pagsasama nating dalawa. Kasi tanggap ko naman eh, na sa relasyon nating dalawa, ako lang ang nagmamahal. Hindi mo talaga ako minahal."

Adriel cried infront of me "Love no, hindi mo naintindihan. Mahal na mahal kita. Mahal na kita kaya wag mo naman akong bigyan ng ganyang salita."

Magsasalita pa sana ako pero nakaramdam ako ng pagkahilo at sakit sa puson. Gusto ko silang sampalin pero hindi ko iyon magawa dahil sa iniinda kong sakit.

Napasapo ako sa puson ko at naramdaman ko na lang na may bagay na natulo sa hita ko. "Tintin..."

I looked at my legs and I saw a blood streaming down. Oh no. My baby

I started to panic.

Hinawakan ako ni Adriel at pinapakalma ako pero sa oras na ding iyon ay may pumasok na guard sa office. "Sir, yung bata po dinudugo yung ilong" sabi nung guard

"Adriel yung anak natin!" Narinig kong sigaw ni Aliyah

"Fuck! Then do get an ambulance!" Then he turn his face to me. "Honey everything's gonna be alright just--"

"Adriel yung anak natin, inaatake ano ka ba?! Mas uunahin mo pa yan kaysa sa anak mo?!" I heard Aliyah again.

My eyes begun to blur. I have always been the second choice. I was hoping Adriel could say 'No' to Aliyah but suddenly he let go of my arms and mouthed 'I'm sorry'

And then there I realized, our relationship is fake. Inaantay niya lang siguro talaga si Aliyah at kailangan niya ng kasama sa akin. I am a big clown, making myself believe that in our relationship, love is present. "Aliyah let's go. You get Allie and I will just get my car" Then they ran and left me here...

Matapos ang ilang minuto ay may mga tao nang pumasok sa office niya at binuhat ako. Nilamon ako ng kadiliman.

He could've rescue us both. But I was just nothing to him and gave priority on his daughter from the girl he really love. Sino ba namang niloko ko?