NÖMETTEYİM

13 2 0
                                    

Bu gece de nöbetteyim sokaklarda, sokak lambaları gölgemden tanır beni, kaldırımlar göz yaşımdan.

Ankara derin uykuda acılar yenik düşmüş uykuya benimse gözlerime uyku haram kılınmış geceleri alışmışım sana iyi geceler demeden başımı koyamam yastığa. Güneş girmez düşlerime sen hep bir adım geç kalırsın uzadıkça uzar nöbetim Ankara'nın sokaklarında çöpçülerle konuşurum saygı duyarım onlara uykudaki bir şehrin pek gönüllü olmasa da yürekli emekçilerdir onlar gözlerinin içine bakarım belki beni da tutuo yakamadan o arabaya atarlar diye. Saçlarının kokusuna hasret kaldım bir tutam kesip da saklamayı nasıl akıl edemedim kızıyorum kemdime ne aradığımı ne yaptığımı bilmeden dolanıyorum acının başkenti Ankara'da.

Bu gecede nöbetteyim sokaklarda sana haber yollayacak bir dost arıyorum belki de gör istiyorum bu halimi acıman için değil ne kadar sevdiğimi bil diye bil ve istersen dönme geri ders olur belki sana bir daha kimseye bakmazsın yeşil yeşil kimsenin yüreğine yangın düşürmezsin görmeni istiyorum halimi belki bundan sonra bana kıydığın gibi bir başkasına daha kıymazsın.

YanlızımHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin