Η Κατερίνα κάθεται στο μπαλκόνι του σπιτιού της που είχε θέα στο λιμάνι του Πειραιά . Παίρνει το φορητό της υπολογιστή και αρχίζει να διαβάζει τα νέα εκείνης της ημέρας .
"Τραγωδία στο Μικρολίμανο" - ήταν ο τίτλος της πρώτης είδησης .
"Δώδεκα νεκροί σε ΝΕΟ ναυάγιο της Φαρμακονήσου"
"Νοσηλευτρια αποπλάνησε 14χρονο μέσω Facebook"
Αλλού διάβασε για εναν διαγωνισμό μαγειρικής . Και αλλού για ενα φεστιβάλ χορού .
Επειτα διάβασε για μερικές ιστορίες μεταναστών απο την Συρία . Αναρωτιέται πως γίνεται κάποιοι να είναι τοσο αναίσθητοι . Να μην καταλαβαίνουν πως ο πόλεμος δεν οδηγεί πουθενά μόνο θανατοι καθημερινά ; Άνθρωποι προσπαθούν να σώσουν τις οικογένειες τους και πλέον δεν ξέρουν τι θα τους είναι καλύτερο να μείνουν στην χώρα τους η να ερθουν ως μετανάστες στην Ευρώπη.
Καθως ειχε ολες αυτές τις σκέψεις ένιωθε εναν κόμπο στο λαιμό να την πνίγει . Έτσι σηκώθηκε πήρε ενα ποτήρι νερό και συνεχισε να διαβάζει τα νέα εκείνης της ημέρας.
"Ενας εφηβος 14χρονω βρέθηκε νεκρός σε ένα εγκαταλειμμένο σπιτι"
"Μια έφηβη απο την Πάτρα αυτοκτόνησε χθες"
Η Κατερίνα αναρωτήθηκε ... Αυτη είναι η γενιά μας ; Αν αυτη ειναι η γενια μας γιατί να ζουμε . Δεν έχουμε λογο να ζουμε αν δεν πολεμάμε για ένα καλύτερο μέλλον. Ενα πιο λαμπρό μελλον .
Σηκωθηκε και πηρε αλλο ενα ποτήρι νερό.Της ήταν απίστευτο πως μερικά ατομο είναι τοσο αδύναμα . Αλλα κυρίως η αδιαφορία των περισσότερων ήταν αυτη που της συγχυζε περισσότερο.
Συνέχιζε να διαβάζει τα νεα.Ακολούθησαν τα πιο τρομερά νεα.
"Επίθεση τζιχαντιστων στο Παρισι"
"Απειλες τζιχαντιστων για επιθέσεις και σε αλλες ευρωπαϊκές χωρες.
Η Κατερίνα σκέφτηκε πως η ζωη της θα μπορούσε να αλλαξει από τη μια μερα στην αλλη.Ειχε πια τον φόβο να βγει από το σπίτι της.Ολα οσα διαβάσε και στα 2 άρθρα την έκαναν περισσότερο να κανει κατι ώστε να αλλάξει την κατάσταση.Δεν γίνεται ο κάθε πολιτης να ζει με τρόμο για το μέλλον του.Καθως όμως σκεφτόταν πόσο τρομακτικο θα ήταν να τα πραγματοποιήσει οσα σκεφτόταν έχανε ολο και περισσότερο το θάρρος της,την γενναιότητα της.Οσπου κατάλαβε ότι το μελλον της ήταν πια νεκρό γιατί θα ήταν απίστευτο να αρχίσει μια Επανάσταση στην ουσια.Θα ήταν σχεδόν αδύνατο. Καταλάβαινε ότι αν ομως δεν κανει τίποτα τότε είναι σίγουρο οτι δεν θα άλλαζε τιποτα.Έτσι το αποφάσισε θα αρχίζε την δικη της επανάσταση αύριο κι ολας.Με τον δικο της τρόπο , γράφωντας άρθρα σε εφημείδες ωστε να ξεσηκώσει και ο κοσμος να ανοιξει τα ματια του.
