KELEBEK

BİR ARADA OLMAZ

Okula gitmek istemiyordum ama evdede sıkılırdım. Otobüs de hazır hemen gidiyim. Okula yeni çocuk gelmiş. Merak ettim ve tanıştım. Bana çok saçma bir soru sordu:
- Sende mi ondan yedin?
Ben anlayamamıştım :
- Anlamadım, sen daha adını söylemeden bir soru sordun çok saçma.
Yeni gelen çocuk:
- Tamam sakinim. Baştan başlıyorum. Benim adım "Bluen" annem koymuş.
- Tamam, ben de "Pörps". Evet sen bana ne diyordun, ne yemişmşim?
Bluen beni bir kenara çekip kelebeklerden bahsetti ve kendisininde mavi bir kelebek yediğini söyledi , bisiklet sürerken sanırın ağzına kaçmış ve bu sonuçla da DNA larına karışmış . Hemen okul çıkışında bizim eve gelmesini istedim. O da kabul etti .
Sonunda zil çaldı ve Bluen ile yola koyulduk. Eve geldiğimizde çantaları hemen bir kenara atıp arka bahçeye açık alana geçtik ki kanatlarınızı açtığımızda her tarafı yıkıp geçmeyelim.
Bluen soyunurken gözlerimi onun üstünden alamadım, bir de o kasları. Kanatlarının kökü siyah sonra lacivert ve petrol yeşili olarak devam ediyor. Olamaz sanırım aşık oldumm.
Bir an dalmışken Bluen yanıma hızla koşarak belimden tutup kendine çekti. İkimizde yarı çıplaktık ve hava buz gibiydi. O an dudaklarıma yapıştı ve beni dakikalarca öptü. Ama bir aksilik oldu birden istemsizce havalanmaya başladık, çok korkuyordum. Arca araştırmalarımın sonucunda aklımda iyiki de bişeler kalmış. Araştırmalarımdan yola çıkarsak: Blue mavi kelebeği yemiş ve bende mor kelebeği yedim. Mor olanı dişi ve mavi olanı erkek, ard arda mutasyona uğrarsak gerçekten ölebiliriz.
Bunun üzerine Bluen le birlikte hiç yaklaşmamamız olduğu belliydi. Biraraya gelenezdik, benim için çok üzücü birşey. Düşünsenize sırılsıklam aşık olduğunuz birine iki adım bile yaklaşamıyorsunuz, ellerinden sımsıkı tutup sarılamıyorsunuz ve bunların tek sebebi lanet olası kanatlarınızın olması. Artık bir çözüm yok ve ataştırmalara son vermem lazım. Nasıl olsa kelebeklerin ömrü çok kısa, daha bir çözüm bulunamamış.