Chapter 1

20 0 0
                                    

"If you were given a chance to come back in the past or to change something in your life, what is it and why?"

"Thank you for that wonderful question Ms. Peralta, for me I won't change any single thing in the past-", oh gosh, I'm such a liar! Urgggggh.

"I'm satisfied and happy with my life right now." Really? Really girl? Are you satisfied? Liar! "Because I believed that this is God's plan and without those past I won't be here facing all of you my beloved friends and my dear judges and I believe that whoever wants to change his or her life is not worth it to live.", yes! There. I said it. I'm not worth it to have this life. I am not worthy to have this God's given life. I don't want this fvcking life.

I hate it.

I hate this....

"Thats all, thankyou...thank you and Godbless!", I smile and turned my head into the judges once more and then go back to the back stage.

I took a deep breath as I reached the back stage. All the girls out there are staring at me, tintignan ako mula ulo hanggang paa. Some of them are smiling at me pero halata namang peke but mostly of the girls are giving me a sullen look.

I know, i know they're just envy at me. They're just angry at me. Bakit pa ba? Bakit ako pa kinaiinggitan nila? Hindi ba nila alam na maswerte nga sila't maganda ang buhay nila? Ako ang dapat mainggit sakanila.

Almost 30 minutes pa akong naghintay sa back stage bago kami tawagin lahat para sa awards and coronation. Puro 'Thalia Rhianne Austria' ang tinatawag sa awards, wala na atang iba kundi 'thalia...thalia... At thalia' then coronation na for Ms.Navalta University. Sobrang kinakabahan ako, ramdam ko ang lamig ng aking pawis but then I just maintain my poise and smile padin kahit papano hanggang sa tawagin na ang panalo...

"Thalia Rhianne Austria! Congratulations! Ms. Thalia Rhianne Austhria as our new Ms. Navalta University 2015-2016!", naiyak ako. Natulala at nagulat.

The master of ceremony called Thalia, he called me.

Nag uunahan ang mga luha ko sa aking mukha kaya bago pa masira ang make up ko ay pumunta na ako sa harapan at tinanggap ang korona. I can't believe that I won. My tears burst out in joy and happiness.

Pero dahil nga sabi nila na pag masaya ka may kapalit na kalungkutan 'yon.

Nagising ako sa isang sabunot sa aking buhok at isang pitsel ng malamig na tubig na tumilapon sa aking mukha. Hindi pala tumilapon, isang pitsel na ibinuhos sa mukha ko...

Hindi pa ako nakakadilat at nakaka react sa ginawa sakin ay agad akong may narinig na bulyaw, "ano? Pag tapos ng malamig na tubig ay natutulog ka pa din? Walang hiya! Bumangon kana diyan, basang sisiw!", sabay alis.

Akala ko totoo na. Na nanalo ako sa isang pageant, sa isang pageant sa isang sikat na paaralan sa buong Pilipinas, panaginip lang pala.

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: Dec 11, 2015 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

Once upon a dreamTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon