klein en kwetsbaar lag ik in je armen,
de armen die me altijd zullen warmen.
steeds groei ik een beetje meer,
dingen doen niet meer zo veel zeer,
als ik viel ving jij mij op.
t liefst zet ik de tijd even stop.
je leerde me altijd veel dingen,
en je bleef me helpen tot ze goed gingen.
op een dag ga ik uit huis.
maar bij jou voelt het toch altijd als thuis.
toch weet ik dat je altijd voor me zal zorgen,
vandaag, gister en morgen.
ik heb eigenlijk nooit echt dankje gezegd voor de dingen die je doet,
maar toch is het iets wat eigenlijk wel moet.
