VAMPİRİN AŞKI

Yeni Sırlar

Sırılsıklam oldum. Yağmuru sevmiyorum. Islak ve soğuk oluyor. Ama sıcak bir ortamda olsam pekte kötü olmazdı. Neyse.. Bu soğukta sırf küçük kardeşimin çikolata isteğini yerine getirmek için annemin ısrarları yüzünden markete gittiğime inanamıyorum. Resmen beni kullanıyorlar. Eve yaklaştığım sırada yanımdaki ara sokaktan Jenna diye bir ses duydum. Başta aldırmadım. Sonra bir daha aynı ses geldi. Etrafıma bakındım. Beni çağıran kapşonlu bir kıza benzeyen orta boylarda birisi duruyordu. Bana gelmemi işaret eden bir el hareketi yaptı. İlk başta korkmuştum. Fakat sonra merakıma yenik düşüp onu takip etmeye karar verdim. Bana doğru dönüp gıcık ama bir o kadarda samimi bir gülücük atıp yürümeye devam etti. Bir tane daha dar sokaktan geçince karşıma eski rengini seçemediğim bir kapı belirdi. Kapının yanında yerde duran taşı belindeki parlak kırılmaz bir kılıçla ikiye yardı. Gözlerime inanamadım. Korkmaya başlamıştım. Sonra bana dönüp korkmamı gerektiren bişey olmadığını ona zarar vermeyeceklerini söyledi. Vermeyeceklerini mi? Kaç kişiydiler ki. Bu durum git gide karmaşık olmaya başlamıştı. Taşın altındaki düğmeye basınca kapının altında yere doğru inen bir merdiven vardı. Eliyle gel işareti yaptıktan sonra peşine takıldım. Arkamdan tekrar yukarı çıkıp etrafa bakıp girişi kapattı. Karanlık bir koridora benzeyen alanda yürümeye başladık. Birden ışıklar açıldı ve içeride 3 kişinin daha olduğu odaya geldik. Konuşmaya başladılar. Beni buraya getiren kız kapşonlusunu indirdi:
"Merhaba Jenna."
-Siz kimsiniz?
"Ben Erica. Bunlarda Issac ve Helena. Sende bizden birisin."
-Nasıl? Anlamadım.
"Bizler vampiriz. Sende yenidoğan. Fakat birisinin dönüştürmeden doğan bir ezon yenidoğanlardansın. Biliyorum, bizim deli olduğumuzu düşünüyorsun eğer korkmazsan bunu sana kanıtlayabiliriz. Tabi eğer kabul edip sırrımızı saklayıp kendi yeteneğini keşfedip kendine hakim olursan yani sinirlerine ve sinirin karşında gösterdiğin tepkilerede. Bizler hepimiz kardeşiz. Sende kardeşimizsin. Ama bizden daha üstün ve daha güçlüsün. Gücünü keşfettiğinde anlayacaksın" dedikten sonra birden dişlerini gösterdi. Kendimi hemen geriye attım. Korktuğumu görünce hemen eski haline döndü yanıma yaklaşıp korkmamam gerektiğini bana yardım edeceklerini anlattı. Ama şimdi gitmem gerektiğini yarın yine buluşacağımızı söyledi bana bir telefon verip dışarı çıkardılar. Geri dönmeden önce herşeyin düzeleceğini söyledi. Peki anlamında kafamı sallayıp koşar adımlarla eve doğru koştum. Annem telaşlanıp beni aramaya çıkarken durdurdum. Çikolatayı kaybettiğimi yenisini almak için geri döndüğümü söyledim. Annem elimi yıkayıp yemeğe oturmamı söyledi. Yemekten sonra odama kapanıp yatağa uzandım bugün olanları düşünmeye başladım. Haklı olabilirler miydi? Belkide yarın gerçekleri görebilecektim. Yarın okulumun olduğunu hatırlayıp uyumaya karar verdim. Kafamı koyar koymaz uyuyakalmışım.